“მოდით, ასე ვთქვათ, მთავრობამ იყიდა კარგი მანქანა და ახლა უნდა ვნახოთ, რამდენად შეუძლია მისი მართვა,” – ასე აფასებს ანალიტიკოსი გია ხუხაშვილი მთავრობაში დაგეგმილ სტრუქტურულ ცვლილებებს.
მთავრობაში რომ ოპტიმიზაცია საჭირო იყო, ამაზე დიდი ხანია, საუბრობენ საექსერტო და პოლიტიკურ წრეებში. რამდენად სწორად დაიგეგმა ეს პროცესი, რამდენად სწორად შეირჩა პრიორიტეტები და მინისტრობის კანდიდატები, ამაზე “ფორტუნა” გია ხუხაშვილს ესაუბრა.
ხუხაშვილი მიიჩნევს, რომ ცვლილებები, რომლებიც იგეგმება, ნორმალურია, თუმცა მნიშვნელოვანია, როგორი განვითარება ექნება მას.
“თუ მანქანის მართვა არ იცი, შეიძლება, პირველივე მოსახვევში ხრამში გადავარდე,” – ამბობს ექსპერტი და აცხადებს, რომ სტრუქტურული ცვლილებების შემდეგ საკადრო რეორგანიზაციაა მნიშვნელოვანი. ის ამბობს, რომ ოპტიმიზაცია მთავრობაში საჭირო იყო და ამ მიმართულებით სწორი ნაბიჯი გადაიდგა, თუმცა, აქვს შენიშვნებიც.
გია ხუხაშვილი: საერთო ჯამში, რაც მივიღეთ, შეიძლება იდეალური არ არის, მაგრამ როგორც პირველი ნაბიჯი სტრუქტურული რეფორების, შეიძლება ჩავთვალოთ, რომ კარგია.
იდეალური რა იქნებოდა, არავინ იცის, არც მე ვიცი.
გარემოს დაცვის სამინისტროს ორ სამინისტროში ინტეგრირების თემაზე ვიკამათებდი, იმიტომ, რომ მსოფლიო ერთ-ერთ ძირითად პრიორიტეტად გარემოს დაცვით პრობლემატიკას აღიარებს. ამ დროს მსოფლიო ტრენდის საწინააღმდეგო მიმართულებით მოძრაობა სტატუსური დაკნინების მიმართულებით, ამ ტენდენციების ლოგიკაში არ ჯდება.
- ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში სახელმწიფო მინისტრის აპარატის გაუქმებაზე რას გვეტყვით მაშინ, როცა ქვეყნის მთავარი პრიორიტეტი სწორედ ევროინტეგრაციაა. რამდენად ჰქონდა ამ უწყებას ფუქნცია და რამდენად ასრულებდა მას?
გია ხუხაშვილი: ამ ნაბიჯის გადადმა ვფიქრობ, საჭირო იყო, რადგან ეს დუბლირებული სისტემა იყო. საგარეო საქმეთა სამინისტროს ერთ-ერთი პრიორიტეტი ისედაც არის ევროინტეგრაცია. 
დუბლირებული უწყების არსებობა არ იყო ლოგიკური. გარდა ამისა, იგივე ევროსტრუქტურებისთვის გასაგებია ტრადიციულ სამინისტროებთან ურთიერთობა. გამოგონილი სახელწოდებით პროვინციალიზმის დამღადასმული სტრუქტურის შექმნა არატრადიციული სახელწოდებით, მათთვის გაუგებარია. ამიტომ მოხდა ის, რაც უნდა მომხდარიყო. თავიდან რატომ შეიქმნა, ესეც გაუგებარი იყო. ეს იყო წმინდა პროვინციალიზმის გამოვლინება, მეტი არაფერი.
- მინდა გკითხოთ საგარეო დაზვერვის სუს-ის დაქვემდებარებაზეც. ოპოზიციაში მუდმივად აპელირებენ, რომ ამ ინსტიტუტის გაძლიერების უკან, უსაფრთხოების ნაცვლად, სხვა მიზნები დგას, რამდენად სწორი ნაბიჯია ეს მთავრობის მხრიდან?
გია ხუხაშვილი: ამ საკითხში ჩემი კომპეტენცია არ არის მაღალი, მაგრამ აქ იმდენად გაძლიერებაზე არაა საუბარი, ლაპარაკია საგარეო და საშინაო საფრთხეების თემაზე უკეთეს კოორდინაციაზე და ერთი ქოლგის ქვეშ განთავსებაზე. ეს რამდენად სწორი ნაბიჯია, აქ ვერ ვიქნები კატეგორიული, ამ სფეროს ნაკლებად ვიცნობ. თუმცა, არ მიმაჩნია, რომ ეს გაერთიანება განსაკუთრებულად საფრთხის შემცველია.
- საკადრო ცვლილებებზე როგორია თქვენი შეფასება? 2 ახალი ფიგურა დასახელდა მინისტრობის კანდიდატად. აქედან ერთ-ერთთან დაკავშირებით უკვე მოვისმინეთ კრიტიკაც. საუბარია მამუკა ბახტაძეზე. ოპოზიციის არგუმენტია, რომ მამუკა ბახტაძის დროს რკინიგზა წამგებიანი კომპანია გახდა, კრიტიკას უმრავლესობის წევრებზე უკვე გასცეს პასუხი. საინტერესოა, რა პოზიცია აქვთ ამასთან დაკავშირებით საექსეპრტო წრეებში?
გია ხუხაშვილი: ეს ადამიანები ინდივიდუალური მოთამაშეები იყვნენ, არ იყვნენ ჩაბმულნი პოლიტიკურ მოძრაობაში, ეს მათ უქმნით კომფორტს, რომ ყოველგვარი ვალდებულებების გარეშე აკეთონ თავის საქმე. რას გააკეთებენ, ამას უკვე ვნახავთ მათი საქმიანობის პერიოდში.
მამუკა ბახტაძის მისამართით კრიტიკა მიმაჩნია, რომ გადაჭარბებულია იმიტომ, რომ გადაზიდვების კუთხით ჩვენს დერეფანში არსებული ტენდენციები, დამერწმუნეთ, მამუკა ბახტაძის ბრალი არ არის. დიდი მოთამაშეების მხრიდან ლოჯისტიკური გადანაწილების პროცესი მიდის, რაც ბუნებრივია, მტკივნეულია და აქ ბახტაძეს არაფრის შეცვლა შეეძლო. უბრალოდ, ამ პერიოდს დამეთხვა მისი საქმიანობა. 
- თუმცა, დამტკიცების შემთხვევაში, მისი საქმიანობა ფინანსთა მინისტრის პოსტზეც საკმაოდ რთულ პერიოდს ემთხვევა…
გია ხუხაშვილი: მე თუ ვინმე დამისახელებს, კონკრეტულად რა შეცდომა დაუშვა ბახტაძემ, რის გამოც ტვირთბრუნვა შემცირდა, კი ბატონო, შემიძლია, დავეთანხმო, მაგრამ ასეთი შეცდომა, უბრალოდ, არ არსებობს. აქედან გამომდინარე, ეს არის პოლიტიკური რიტორიკა და მეტი არაფერი.
- რაც შეეხება გახარიას შს მინისტრად დანიშვნას, რომელსაც არ აქვს საპოლიციო გამოცდილება, ამაზე რა პოზიცია გაქვთ?
გია ხუხაშვილი: სამინისტროში არსებული პრობლემატიკიდან გამომდინარე, სისტემის გარედან იყო საჭირო ვიღაცის მიყვანა იმიტომ, რომ სისტემის შიგნით კადრის პოვნა, რომელიც სისტემის მძევალი არ არის და შეუძლია, რეალურად რაღაცის შეცვლა, პრაქტიკულად, შეუძლებელია იმიტომ, რომ ეს სისტემა ძალიან სპეციფიურია, იქ არსებული თანამშრომლები კარიერული პოლიციელები, ყველა მძევალია რაღაც ვალდებულებების სისტემის მიმართ, მათ არ ექნებოდათ კომფორტი, რომ რეფორმა რეალურად ჩაეტარებინათ და ესეთ ვითარებაში, როცა რაღაცაა გასაკეთებელი და შიგნით ამის რესურსი არ არის, გარედან მიგყავს მენეჯერი. ეს კლასიკური სქემაა და აქაც არაფერი გასაკვირი არ არის. 
საერთო ჯამში ცვლილებები ნორმალურია, თუმცა, შეიძლება კიდევ ამ პროცესის განვითარება, მაგალითად, ჩემთვის გაუგებარია, შერიგების სამინისტრო რას ნიშნავს. მისი ფუნქციები შეიძლება. სხვადასხვა უწყებებში გადანაწილდეს. იგივე იძულებით გადაადგილებულ პირთა სამინისტრო, ესეც მოგონილი თემაა, სასჯელაღსრულების სამინისტროც და დეპარტამენტის დონზე საკმარისია სავსებით. ასე რომ, გასაკეთებელი კიდევ ბევრია, თუმცა, გასაგებია, რომ ყველაფერი ერთად არ გამოვა და ნაბიჯ-ნაბიჯ შეიძლება რაღაც გამოვიდეს.
სტრუქტურული რეორგანიზაცია – ეს იყო პირველი ეტაპი. მეორე ეტაპზე უნდა მოხდეს საკადრო რეორგანიზაცია და ვნახავთ, რამდენად ოპტიმალურად იქნება გატარებული საკადრო პოლიტიკა. ერთია მექანიკური შეერთება და მეორეა შიგნით დახვეწა საკადრო კუთხით. ასე რომ, დაველოდოთ მოვლენებს, ყველა დიაგნოზს ჯერ ვერ დავსვამთ, ეს მხოლოდ დასაწყისია.
თაკო ივანიაძე
