LIVE
უსმინე პირდაპირ ეთერს

ნუკი კოშკელიშვილი საკუთარი სხეულის ნაკლოვანებებს ეჩვევა

1193
ნუკი კოშკელიშვილი საკუთარი სხეულის ნაკლოვანებებს ეჩვევა

ნუკი კოშკელიშვილმა საცურაო კოსტიუმში გადღებული ფოტოები „ინსტაგრამის“ მნახველებს გაუზიარა. როგორც ნუკი წერს, სტრიები ფოტოშოპით არ მოაშორა, მაგრამ ცელულიტს ჯერ ვერ შეეგუა და ფოტოზე მოშორებული აქვს, თუმცა რეალურად, ეს პრობლემა აწუხებს. 

გთავაზობთ ნუკის პოსტს:

„მიზუმეთ სტრიებზესხვათა შორის, ეს სტრიები გამიჩნდა გარდატეხის ასაკში, არ ვიცი, სწრაფად გავიზარდე, თუ ჩემმა სიპუტკუნემ ქნა, მაგრამ ასე დამრჩა სამუდამოდ. კი აშორებენ ახლა, მაგრამ მგონი, შევეჩვიე უკვე ამ სტრიებთან შეხმატკბილებულ ცხოვრებას… 

ამით რისი თქმა მინდა, დღეს ვფიქრობდი, ჩვენი სხეული ცოტა ნახატივით არის და ასახავს ჩვენს ცხოვრებას. ცოტა დრამატულად ჟღერს თუ პოეტულ/რომენტიულად. მაგრამ ხომ არ ღირს რომ შევიყვაროთჩვენი სხეული ისეთი როგორიც არის. ამ ფოტოს დადებისას ვიფიქრე, ხომ არ მიმეფოტოშოპებინა და მერე გადავიფიქრე. ეგ ვარ, რაც ვარ, ვცდილობ, ამ აზრს ნელ-ნელა შევეგუო. აი, ცელულიტს ჯერ ვერ ვიყვარებ და მივაფოტოშოპე, თუმცა მჯერა, ეგ დღეც დადგება და ამასაც შევეგუებითქვენ რას ფიქრობთ მოგვწონდეს ჩვენი თავი თუ მაინც ვიბრძოლოთ ბოლომდე გაუმჯობესებისთვის?“

 

View this post on Instagram

 

დღეს არის მე-3 ღამე რაც აღარ ვაჭმევ. ცოტა კივის ღამე. ვაძლევ აქტიმელის იოგურტს ეგ სიამოვნებს, მაგრამ ძალიან არ მინდა ამ ტკბილ იოგურტებზე შეჯდეს. საერთოდ ვცდილობ ტკბილეული არ ვაჭამო. ვიყიდე ჰიპის ჩაი, მაგრამ@არ გაიკარა. ჩემმა ექიმმა, იქ, ამერიკაში, მითხრა საერთოდ არაფრით ჩაუნაცვლოო ღამე. მაგრამ არ გამომდის, რომ ტირის დაშია გული მიკვდება. როგორც თქვენ დაწერეთ წინა პოსტში სულ 3-4 დღეა საჭირო და აღარ მოუნდებაო. აბა ვნახოთ. მე დავწერ მერე დეტალურად რა და როგორ გავაკეთე. თქვენ ღამე ჩაუნაცვლეთ? თუ არა? ფოტო @nini_ninuca_photography

A post shared by Nuki Koshkelishvili (@nuki.koshkelishvili_official) on

 

View this post on Instagram

 

ძუძუ როგორ გადააგდებინეთ ბავშვს და რა ასაკში? არ დაიზაროთ რა დამიწერეთ ვისაც გამოცდილი გაქვთ. აღარ შემიძლია, გარდა იმისა რომ მთელი ღამე ჩემზეა მობმული, მე ელემენტარულად თავის ტკივილისას გამაყუჩებელი ვერ დამილევია,რომ რძეში არ გადავიდეს. ჩემი ბავშვი არის უკვე 14 თვის, მგონია რომ მაქსიმუმი ვაჭამე და აწი უკვე აღარც სჭირდება. ჩემმა მეგობრმა მითხრა, ახლა თუ არ დაანებებინებო, მერე ოთხ წლამდე ვეღარც შეაჩერებო, რადგან უფრო აზრიანად დამოკიდებულები ხდებიან-ო. ვეთანხმები, ყოველშემთხვევაში ლოგიკას ვხედავ. თქვენ თუ არ დაგეზარათ მომწერეთ თქვენი გამოცდილება. მე კი დღეიდან დავიწყებ შეწყვეტას.

A post shared by Nuki Koshkelishvili (@nuki.koshkelishvili_official) on

 

View this post on Instagram

 

ასე შვიდი წლის წინ, ბენამდე ბევრად უფრო ადრე მყავდა ერთი შეყვარებული. ძალიან მომწონდა და რასაც იძახდა ყველაფრის მჯეროდა. ახლა ამას რატომ გიყვებით, ერთხელ მახსოვს ვდიეტობდი თუ მოვიმატე რაღაც რიგითი ბრძოლა წონასთან მქონდა,როცა მომიტრიალდა და მითხრა, “აუ ნეტავ რას წვალობ ამდენს,შენ ბავშვს რომ გააჩენ ისე გასივდები,აღარაფერი გიშველის”-ო. აი ვითომ ხუმრობით, ვითომ “ყველაფერი ვიცი,ამდენი მიცხოვრიას” ჭრილში მომახსენა. აუუუუ მე დავიგრუზე!!! ჯერ ხო ეს ტიპი ეგრევე შემზიზღდა, მანდ ხო ეგრევე ფიქრები გაქვს, თუ ასე ფიქრობს ანუ ჩემთან არც აპირებს ყოფნას, თუ აპირებს და მე რაში მჭირდება. ეს ბიჭი გაქრა მალევე ჩემი ცხოვრებიდან… მაგრამ კომპლექსი დამრჩა.. მთელი ორსულობა იმაზე ვფიქრობდი იქნებ მართალი იყო თქო(თან არ იყო შტერი კაცი,მართლა ჭკვიანი იყო) რაც კიდევ უფრო ამძაფრებდა ჩემს კომპლექს. ბენს ვეუბნებოდი, აუ ასე რომ დავრჩე პუტკუნა თქო. იმას ეცინებოდა და მეუბნებოდა ასეთი კიდევ უფრო მიყვარხარო, მაგრამ თუ მოინდომე მთებს გადადგავ და წონის დაკლება რა გახდაო.. ამით იმოს თქმა მინდა რომ წონა იქით იყოს, მნიშვნელოვანია გვერდში გყავდეს ადამიანი რომელსაც სჯერა შენი, გამხნევებს, ძალას გაძლევს. ყველაფერში!!! ეს მხოლოდ წონას არ ეხება. მგონია რომ სიყვარულიცსწორად ეს არის, იყო იმ ადამიანის მთავარი ქომაგი და სტიმული,კედელი და ძალა. ყოველ დღე მიხარია რომ სწორ ადამიანთან მომახვედრა ღმერთმა(სამყარობ, ბედმა), რაც გინდათ ის დაარქვით. ის ბიჭი არ ვიცი მკითხულობს თუ არა, თუ მკითხულობს, ესეც შენ გაჩენიდან ერთ წელიწადში, უფოტოშოპოთ დაისე როგორც ასირ… ?????????? ჰაჰაჰა, არავინ დააკომპლექსოთ მეგობრებო, თორე ჩემსავით გულში ჩაიდებენ და არ დაგივიწყებენ..??‍♀️?

A post shared by Nuki Koshkelishvili (@nuki.koshkelishvili_official) on

 

View this post on Instagram

 

მიზუმეთ სტრიებზე… სხვათაშორის ეს სტრიები გამიჩნდა გარდატეხის ასაკში, არვიცი სწრაფად გავიზარდე, თუ ჩემმა სიპუტკუნებ ქნა მაგრამ ასე დამრჩა სამუდამოდ. კი აშორებენ ახლა, მაგრამ მგონი შევეჩვიე უკვე ამ სტრიებთან შეხმატკბილებულ ცხოვრებას… ამით რისი თქმა მინდა, დღეს ვფიქრობდი, ჩვენი სხეული ცოტა ნახატივით არის და ასახავს ჩვენს ცხოვრებას.. ცოტა დრამატულად ჟღერს თუ პოეტულ/რომენტიულად. მაგრამ ხომ არ ღირს რომ შევიყვაროთჩვენი სხეული ისეთი როგორიც არის. ამ ფოტოს დადებისას ვიფიქრე ხომ არ მიმეფოტოშოპებინა და მერე გადავიფიქრე. ეგ ვარ რაც ვარ, ვცდილობ ამ აზრს ნელ ნელა შევეგუო. აი ცელიულიტს ჯერ ვერ ვიყვარებ და მივაფოტოშოპე თუმცა მჯერა ეგ დღეც დადგება და ამასაც შევეგუები… თქვენ რას ფიქრობთ მოგვწონდეს ჩვენი თავი თუ მაინც ვიბრძოლოდ ბოლომდე გაუმჯობესებისთვის? ფოტოს ავტორი ოქროს @nini_ninuca_photography ??‍♀️

A post shared by Nuki Koshkelishvili (@nuki.koshkelishvili_official) on

 

გაზიარება
გაზიარება

კომენტარები