ყველაფერი იმპლანტებზე, რა უნდა იცოდეთ კბილის აღდგენის თანამედროვე ტექნოლოგიაზე – დიმიტრი ხეჩანოვის რეკომენდაციები

„რა არის დენტალური იმპლანტი და რა უპირატესობები აქვს მას, როდის დგება მისი საჭიროება და როგორია იმპლანტაციის პროცესი, საჭიროებს თუ არა იგი განსაკუთრებულ მოვლას, რა წარმოადგენს იმპლანტაციის უკუჩვენებას…“ – ამ და სხვა საინტერესო თემებზე ნატა ხარაშვილის გადაცემაში „სტუმრად ექიმთან“ ქირურგმა-იმპლანტოლოგმა, კლინიკის „დენტალ ლაინ“ ხელმძღვანელმა – დიმიტრი ხეჩანოვმა ისაუბრა.  

ბატონო დიმიტრი, რა არის დენტალური იმპლანტი?

დღესდღეობით, საკმაოდ აქტუალური და პოპულარულია დენტალური იმპლანტაცია.

იმპლანტი ეს არის ხელოვნური ფესვი, რომელიც თავსდება ყბის ძვალში და შემდგომ უკვე მასზე ვათავსებთ ნებისმიერ ორთოპედიულ კონსტრუქციას.

სჭირდება თუ არა იმპლანტის ჩასმას წინასწარი მომზადების პერიოდი, რა ეტაპს გადის პაციენტი იმპლანტოლოგიამდე, მტკივნეულია თუ არა თავად პროცედურა და რა პერიოდი სჭირდება საბოლოო შედეგის მიღებას?

რა თქმა უნდა, იმპლანატაცია გარკვეული დამატებითი კვლევების საფუძველზე კეთდება, ერთ-ერთი ასეთი კვლევაა კომპიუტერული ტომოგრაფია, რომლის მეშვეობითაც პაციენტის ყბის ძვლის მდგომარეობას ვაფასებთ. შემდგომ, ვარჩევთ თვითონ იმპლანტს, იმპლანტის ზომას. დღესდღეობით, ნამდვილად ძალიან მარტივად და საკმაოდ უმტკივნეულოდ ტარდება ეს მანიპულაცია.

არსებობს მოსაზრება, რომ შეიძლება, ორგანიზმი ვერ შეეგუოს იმპლანტს, რამდენად შეესაბამება აღნიშნული სიმართლეს?

ნამდვილად ვერ დავეთანხმები იმას, რომ შეიძლება, ორგანიზმმა ვერ მიიღოს იმპლანტი, ეს ფაქტობრივად გამორიცხულია. უფრო გვიან პერიოდში ხდება იმპლანტის დეზინტეგრაცია, იმპლანტის ამოვარდნა, მაგრამ საწყის ეტაპზე, თითქმის ყოველთვის წარმატებით სრულდება ეს მანიპულაცია. თანამედროვე საიმპლანტაციო სისტემები ძალიან დიდ შედეგებს გვაძლევენ, თუ რაიმე თანმხლები პრობლემა არ გვაქვს, მაგალითად, პოსტოპერაციული ინფიცირება, ჭრილობის სათანადოდ ვერ მოვლა და ა.შ. კარგად ჩატარებული იმპლანტაცია ყოველთვის წარმატებით სრულდება.

მანიპულაციის პროცესი მინი ოპერაციის მსგავსია თუ ის კიდევ უფრო მარტივია?

გააჩნია მასშტაბს. არსებობს ბანალური იმპლანტაცია, რა დროსაც ერთი-ორი იმპლანტის ჩანერგვა ხდება, რასაც დაახლოებით 15-20 წუთი სჭირდება. ხანდახან, ძალიან დიდი მანიპულაციის ჩატარების საჭიროებაა, რადგან საჭიროა ყბის ძვლის აღდგენა, კბილების ექსტრაქცია, სხვადასხვა დამატებითი მანიპულაციების ჩატარება და რა თქმა უნდა, ეს უფრო მეტ ხანგრძლივობას მოითხოვს.

განსხვავდება თუ არა იმპლანტები ხარისხობრივად?

დღეს ძალიან ბევრი საიმპლანტაციო სისტემაა. რა თქმა უნდა, არის ფასთა სხვაობაც და ხარისხობრივი სხვაობაც, არის სხვადასხვა ქვეყნის წარმოება. საიმპლანტაციო სისტემები განსხვავდება თავისი ისტორიით, კვლევებით და ა.შ. ეს ყველაფერი კი მოქმედებს ღირებულებაზე. არის ბრენდები, რომლებიც უკვე წლების განმავლობაშია გამოცდილი, რომლებზეც კვლევებია ჩატარებული, შესაბამისად, ასეთი ბრენდები უფრო ამყარებენ თავის ხარისხს და რა თქმა უნდა, ასეთი იმპლანტები უფრო ძვირი ღირს.

ვინ საზღვრავს იმპლანტის საჭიროებას და რა შემთხვევაში დგება მათი საჭიროება?

როდესაც პაციენტი მოგვმართავს, მას ორთოპედი ნახულობს და ის განსაზღვრავს, თუ რა მიდამოში, რამდენი იმპლანტია საჭირო, შეიძლება თუ არა იმპლანტის ჩასმა და ა.შ. იმპლანტოლოგები ძირითადად ორთოპედ-ქირურგები არიან.

არსებობს თუ არა ასაკობრივი შეზღუდვა, როდიდან შეიძლება დაიგეგმოს იმპლანტაცია?

ქვედა ზღვარი უფრო არსებობს, ვიდრე ზედა ზღვარი. სტანდარტულად, იმპლანტაცია 21 წლამდე რეკომენდებული არ არის. ზედა ზღვარი განუსაზღვრელია, თუ, რა თქმა უნდა, პაციენტს რაიმე ისეთი ქრონიკული დაავადებები არ ახლავს, რაც მანიპულაციის ჩატარების საშუალებას არ გვაძლევს.

რა განსხვავებაა იმპლატს და კლასიკურ კბილების პროთეზს შორის?

იმპლანტი არის ფესვის იმიტაცია, პროთეზი უკვე ზემოდან დამაგრებული კონსტრუქციაა. ჩვეულებრივ ხიდისებრ კონსტრუქციას ხანდახან ახლაც ვიყენებთ, არის ჩვენებები, როცა ეს საჭიროა, ყოველთვის იმპლანტს არ ვთავაზობთ პაციენტს. ზოგჯერ, თავად პაციენტს არ უნდა იმპლანტი.

იმპლანტის კონსტრუქციის უპირატესობა არის ის, რომ ის ინდივიდუალურად თავსდება იმ ადგილას, სადაც პაციენტს კბილი აკლია, მეზობელ კბილებს არ ვეხებით, არ ხდება მათი დაქლიბვა, ნერვის მოკვლა. 

იმპლანტაციის უპირატესობა ისიც არის, რომ ხანგრძლივად ძლებს შედეგი?

უპირატესობა არის, რადგან ის არის ცალკეული გვირგვინი, არ არის ხიდისებრი კონსტრუქცია. ხიდისებრ კონსტრუქციას თავისი პრობლემები ახლავს, არის მეტი დატვირთვა, არ ხდება მისი კარგად გამოსუფთავება ფლოსებით, ირიგატორით, რადგან ჩაკეტილივით, შეკრული კონსტრუქციაა. დენტალური იმპლანტის ჰიგიენის კონტროლი უფრო მარტივია.

საჭიროებს თუ არა იმპლანტი განსაკუთრებულ მოვლას?

განსაკუთრებული მოვლის პრინციპი არ არსებობს. აუცილებელია პირის ღრუს ჰიგიენა და ექიმთან ვიზიტი 6 თვეში ერთხელ, რა დროსაც ხდება ვიზუალური დათვალიერება და რენტგენოლოგიური გამოკვლევა.

რა რეკომენდაციას მისცემდით პაციენტებს, რომლებიც იმპლანტაციის ჩატარებას ფიქრობენ, რას უნდა მიაქციონ ყურადღება სპეციალისტის, კლინიკის არჩევისას?

დენტალური იმპლანტაცია ქირურგიული მანიპულაციაა, შესაბამისად, რა თქმა უნდა, კლინიკა დენტალური იმპლანტაციისთვის  საჭირო ყველა აღჭურვილობას, დანადგარს უნდა ფლობდეს. ხანდახან, ისეთი მასშტაბურია იმპლანტაცია, რომ ერთდროულად რამდენიმე მანიპულაციის ჩატარებაა საჭირო, იქნება ეს ძვლის დამატება თუ ჭანჭიკების, სპეციალური მემბრანების გამოყენება, ამისთვის კი, რა თქმა უნდა, საჭიროა შესაბამისი პირობები. ხანდახან, იმპლანტაციას რომ ვატარებ, 4-5 ანაწყობი მაქვს ჩართული პროცესში. მაგალითად, როცა ძვლის სივიწროვეა, მისი გახლეჩა სპეციალური პიეზოტომით ხდება. კომპიუტერული ტომოგრაფია, რენტგენი, ეს ყველაფერი უნდა იყოს კლინიკაში. როცა რაიმე რთულ მანიპულაციას ვატარებთ, ჩვენ იქვე შეგვიძლია შედეგის გადამოწმება, კომპიუტერული ტომოგრაფიის ჩატარება და პასუხის მიღება. თუ კლინიკა შესაბამისად არ არის აღჭურვილი, ეს დისკომფორტს ქმნის. პაციენტის კონტროლი რომ დაგვჭირდეს, ის სხვა კლინიკაში არ უნდა ვატაროთ, ეს ძალიან არასწორია. კლინიკაში აუცილებლად უნდა იყოს ცალკეული ქირურგიული კაბინეტი.

არის თუ არა რაიმე ისეთი სიახლე, ინოვაცია სტომატოლოგიაში, რაც იმპლანტაციას ამარტივებს?

მოგეხსენებათ, დღესდღეობით, ციფრული ტექნოლოგია ძალიან სწრაფად ვითარდება, ის ვითარდება დენტალურ იმპლანტაციაშიც. მე ზუსტად ამიტომ ვიყენებ ქირურგიულ გაიდს, რაც გახლავთ მოწყობილობა, ასე ვთქვათ, თარგი, რომლის მეშვეობითაც მე უფრო სწრაფად, მარტივად და ზუსტად ვათავსებ იმპლანტს პირის ღრუში. ეს არის ქირურგიული შაბლონი, რომელსაც ძალიან აქტიურად ვიყენებ და თითქმის ყველა პაციენტს მხოლოდ ამ შაბლონის გამოყენებით ვუტარებ იმპლანტაციას.

რა წარმოადგენს იმპლანტაციის პირდაპირ უკუჩვენებას?

ძვალთან არსებული პრობლემები, ძვალში არ უნდა იყოს რაიმე ისეთი ქრონიკული პროცესი, რაც ხელს შეგვიშლის. მნიშვნელოვანია პაციენტის ზოგადი ჯანმრთელობის მდგომარეობა. არსებობს ისეთი თანმხლები დაავადებები, მაგალითად, გარკვეული ტიპის შაქრიანი დიაბეტი, გულსისხლძარღვთა პრობლემები, რომელთა დროსაც ჩვენ იმპლანტაციას არ ვატარებთ, რადგან ეს დაშვებული არ არის. ასევე, პაციენტი შეიძლება იღებდეს ისეთ წამლებს, მაგალითად, ფსიქოტროპულ პრეპარატებს, რა დროსაც, როგორც წესი, იმპლანტაციას არ ვატარებთ.

როცა ძვლის განლევაა, ჩვენ ხშირად ვატარებთ ძვლის აღდგენას, რეკონსტრუქციას, ამიტომ ეს ჩვენთვის დაბრკოლებას არ წარმოადგენს. უბრალოდ, პაციენტის ზოგადი ჯანმრთელობის მდგომარეობა არ უნდა გვიშლიდეს ხელს.

ახლავს თუ არა იმპლანტაციას რაიმე რისკები, გართულების თვალსაზრისით?

კიდევ ერთხელ ვახსენებ, რომ დენტალური იმპლატაცია ქირურგიული მანიპულაციაა და რა თქმა უნდა, ნებისმიერ მანიპულაციას შეიძლება, რომ ახლდეს გართულება. სწორედ ამიტომ არის აუცილებელი გამოცდილი სპეციალისტის შერჩევა. ჩვენ მინიმუმამდე უნდა დავიყვანოთ გართულების რისკები, თუნდაც იმ შაბლონის გამოყენებით, რომელიც ზევით ვახსენე. კლინიკის აღჭურვილობა, ექიმის კვალიფიკაცია მოქმედებს შედეგზე.

სხვადასხვა კლინიკებში ხშირად არის ფასების თამაში, გარკვეული აქციები, თუმცა მე ვფიქრობ, რომ კვალიფიციური მომსახურება საკმაოდ ძვირი ჯდება.

როცა იმპლანტაციის პროცესი სრულდება, შემდეგ ვის ხელში გადადის პაციენტი და როგორ ხდება იმ მასალის შერჩევა, რომელიც იმპლანტს უნდა მოვარგოთ? 

კონსტრუქციას ორთოპედთან ვარჩევთ. კონსტრუქციასაც თავად ორთოპედი ათავსებს.

პაციენტები ხშირად ჩივიან, რომ კბილების გაკეთების შემდეგ, მიღებული შედეგი არ არის ისეთი, როგორიც სურდათ, რომ კბილების ნაწილი წინ არის გამოწეული და ა.შ. არსებობს თუ არა რაიმე რეგულაცია ამ შემთხვევაში, როგორ უნდა მოხდეს აღნიშნული პრობლემების თავიდან აცილება? ამ მიმართულებით თქვენი კლინიკა როგორ მუშაობს, როგორ ხდება პროცესის დაგეგმვა?

მე თავად ვარ ორთოპედიც და წარმოდგენა მაქვს როგორი პოზიციონირება უნდა მოხდეს, მაგრამ მაინც ჩემს ორთოპედებთან ერთად ვადგენ გეგმას. ამ წინასწარი დაგეგმარებით ჩვენ შეგვიძლია განვსაზღვროთ, თუ სად და როგორი კუთხით იქნება მოთავსებული იმპლანტი, რომ საბოლოო შედეგის მიღების დროს არ შეგვიქმნას პრობლემა. შაბლონური, ნავიგაციური ქირურგია საშუალებას გვაძლევს ისე მოვათავსოთ იმპლანტი, რომ მერე არ შეგვექმნას პრობლემები, დახურვის, თანკბილვის და ა.შ. თვალსაზრისით. სწორი მიდგომით, გათვლებით, შედეგის წინასწარი მოდელირებით, გართულებების მინიმუმამდე დაყვანაა შესაძლებელი.