LIVE

უსმინე პირდაპირ ეთერს

კახა გოგიძე: „6 წლის ბავშვი გააჭაღარავეს… რუსეთის ადგილას ზღვა უნდა არსებობდეს. არც დოსტოევსკი მინდა, არც ლერმონტოვი და არც „გედების ტბა…“

ფორტუნა ავტორი
05.04.2022

742

მსახიობი კახა გოგიძე მაკა რაზმაძის გადაცემაში საუბრობს

კახა გოგიძე:

„ბავშვს თვალწინ მოუკლეს ჯერ მამა, მერე დედა გაუუპატიურეს ექვსი წლისას, ჯგუფურად… გარდაიცვალა ეს ქალი და ბავშვი გათეთრდა. 6 წლის ბავშვი გაჭაღარავდა. დააბერეს. ამ დროს ომი კი არა, საერთოდ აღარ უნდა არსებობდეს რუსეთი, მის ადგილას ზღვა უნდა იყოს. ამ დროს არ მახსენდება არც დოსტოევსკი, ლერმონტოვი, არც პუშკინი, მახსენდება ის 6 წლის ჭაღარა ბავში. არც მაგათი ბალეტი მინდა, არც მაგათი „გედების ტბა“, სიკვდილი მინდა მათი…“

კახა გოგიძე: „საქართველოში რუსი არ უნდა იყოს! ჩვენ შორის არანაირი მეგობრობა არ არსებობს!“

კახა გოგიძე ხელისუფლებას: ,,თქვენ არ ხართ ჩვენი “ნაჩალნიკები”, ჩვენ ვართ თქვენი უფროსები, რასაც ჩვენ გიბრძანებთ, ის უნდა გააკეთოთ…“

ტეგები: გამოხმაურებები რუსეთ-უკრაინის ომზე, კახა გოგიძე

კატეგორიები: ახალი ამბები, ომი უკრაინაში, საზოგადოება

კომენტარები

magti 5g

კახა გოგიძე: ვერ გამიგია, რატომ უნდა უსმენდეს ქართველი იმ ქვეყნის ე.წ. კულტურას, რომლის მიერაც ოკუპირებული ვართ?“

ლევან სონღულაშვილი: „დესტრუქციული ქმედებაა, როცა ცხელი ომის პირობებში მსხვერპლისკენ გაიშვერ თითს და ცეცხლმოკიდებულ ადამიანზე გადაიტან პასუხისმგებლობას!“

თამარ ივერი: „ეს თქვენი სანქციები ლურსმნების „გაიკები” და „შურუფებია”, რომ ნელ-ნელა უჭერთ?“

„როგორი იქნებოდა ეს დღე, რომ არ არსებობდეს რუსეთი… რომ არა ეს სვიტერი, მის ამოცნობას ალბათ ვერც კი შეძლებდა…“

თინა ღვინიაშვილი: „ჩვენი გაუპატიურებული ბავშვები, ქალები, ნაწამები ჯარისკაცები არ ვაღიარეთ და ყოველ ჯერზე მასპინძლებად დავხვდით რუსებს…“

ნუკი კოშკელიშვილი: „გინდათ ეს სიმშვიდე და სისხლისმსმელ პედოფილ დემონებთან მოკავშირეებად ყოფნა?“

ნინო თარხნიშვილი: „ახლა რომც მოკვდეს, ვირას ზურგი ინახავს თორმეტნიშნა რიცხვს, წინ პლუსით, როგორც ზღაპრული ხახვის ფურცლებს, გზის გასაგნებად, გადასარჩენად…“

გოჩა აბულაძის მიმართვა რუს არტისტებს: „რა გემღერებათ? სპექტაკლების შემდეგ რესტორნებში რომ გადაინაცვლებთ და ტუჩ-მოქონილ-შემთვრალი ღლიცინს აღავლენთ ზეცაში, აი, მანდ ჩანს თქვენი რეალური სიფათი და მწუხარება!“

კახა გოგიძე: ვერ გამიგია, რატომ უნდა უსმენდეს ქართველი იმ ქვეყნის ე.წ. კულტურას, რომლის მიერაც ოკუპირებული ვართ?“

ლევან სონღულაშვილი: „დესტრუქციული ქმედებაა, როცა ცხელი ომის პირობებში მსხვერპლისკენ გაიშვერ თითს და ცეცხლმოკიდებულ ადამიანზე გადაიტან პასუხისმგებლობას!“

თამარ ივერი: „ეს თქვენი სანქციები ლურსმნების „გაიკები” და „შურუფებია”, რომ ნელ-ნელა უჭერთ?“

„როგორი იქნებოდა ეს დღე, რომ არ არსებობდეს რუსეთი… რომ არა ეს სვიტერი, მის ამოცნობას ალბათ ვერც კი შეძლებდა…“

თინა ღვინიაშვილი: „ჩვენი გაუპატიურებული ბავშვები, ქალები, ნაწამები ჯარისკაცები არ ვაღიარეთ და ყოველ ჯერზე მასპინძლებად დავხვდით რუსებს…“

ნუკი კოშკელიშვილი: „გინდათ ეს სიმშვიდე და სისხლისმსმელ პედოფილ დემონებთან მოკავშირეებად ყოფნა?“

ნინო თარხნიშვილი: „ახლა რომც მოკვდეს, ვირას ზურგი ინახავს თორმეტნიშნა რიცხვს, წინ პლუსით, როგორც ზღაპრული ხახვის ფურცლებს, გზის გასაგნებად, გადასარჩენად…“

გოჩა აბულაძის მიმართვა რუს არტისტებს: „რა გემღერებათ? სპექტაკლების შემდეგ რესტორნებში რომ გადაინაცვლებთ და ტუჩ-მოქონილ-შემთვრალი ღლიცინს აღავლენთ ზეცაში, აი, მანდ ჩანს თქვენი რეალური სიფათი და მწუხარება!“