მანანა გეგიძეს საზოგადოება არაერთი პოპულარული პროექტიდან იცნობს – პროფესიით ჟურნალისტის საზოგადოებრივი მოღვაწეობა არაერთი დოკუმენტური ფილმის შექმნას უკავშირდება, არის შესანიშნავი პუბლიცისტი და ქართული ბრენდის დღის დამფუძნებელი. დღეს კი მის ახალ გატაცებაზე მოგიყვებით – ხატვაზე, რომელიც მანანა გეგიძემ ბავშვობიდან დაიწყო, რამდენიმეხნიანი პაუზის შემდეგ კი მას კვლავ დაუბრუნდა და შემოდგომით გამოფენის გამართვასაც გეგმავს.
მანანა გეგიძე საკუთარი გატაცების შესახებ „ფორტუნას“ მკითხველს უყვება. იხსენებს, რომ ბავშვობაში სიზმრებს ხატავდა, ყოველთვის ჰქონდა საკუთარი ფერები და გამორჩეულად თბილი ტონები უყვარდა. შემდეგ პოეზიამ გაიტაცა, ერთ დღეს კი მიხვდა, რომ ხატვას უნდა დაჰბრუნებოდა…
„სურვილი ყოველთვის მქონდა, ხატვის დრო არ მქონდა, მაგრამ ერთ მშვენიერ დილას ბათუმის სახლში მოულოდნელად დავიწყე ხატვა, არ მომეწონა გადავშალე, გადაშლილი უფრო მომეწონა, აი მაშინ მივხვდი, რომ შევძლებდი…
რა დახატეთ პირველად?
ბროწეულები, ბროწეულებისგან კომპოზიციები გავაკეთე „თოროსთვის“, ეტყობა ერთგვარი ინსპირაცია იყო. სწორედ ის ბროწეულები წავშალე და რაც დარჩა, ის დავტოვე. მე ვფიქრობ, თუ ნახატში პოეზია არ არის და მშრალია, თუ იდუმალება არ ახლავს, არ იქნება საინტერესო.
ამბობენ, კიდევ რაღაც ზებუნებრივი ძალა ურევია ამ ამბავშიო?
კი ასე ვფიქრობ მეც. ზოგჯერ ისეთი სიუჟეტი გამოდის, თვითონაც გიკვირს. ზოგჯერ უცებ შეიქმნება, ზოგჯერ თითქმის ერთი თვე სჭირდება დასასრულებლად.
ხატვა სამკურნალოაო?
ხატვა თერაპიაა, გეთანხმებით, სრულიად სხვა სამყაროში ხარ და ფერების სამყაროში იკარგები. მე მაინც წარმოსახვით ვხატავ, არასდროს არ ვიცი, რას დავხატავ როცა ვიწყებ.
ალბათ თქვენ ხართ თვითნასწავლი?
მე გავბედე და დავიწყე ხატვა, ვსწავლობ, სულ ვსწავლობ, თუმცა დავით გუას მასტერკლასებს ვესწრები, რჩევებს და შეფასებებს ვიღებ ცნობილი მხატვრებისგან.
ხატვა თქვენი ჰობია თუ უფრო სერიოზულად მოეკიდეთ ამ ამბავს?
მე ვფიქრობ, უფრო სერიოზულად შემოვიდა ჩემს ცხოვრებაში სახვითი ხელოვნება.
რას ხატავთ ხშირად?
ქალებს ვხატავ, რატომღაც ან პროფილში ან ზურგით, მაქმანებიან ქალებს ვხატავ. აბსტრაქცია, მარინიზმი, ჩემი საყვარელი ყვავილები, პეიზაჟები.
როგორც ვიცი, შემოდგომაზე გამოფენას გეგმავთ?
ეს დავით გუას იდეაა, შემოდგომამდე ვაპირებ არაერთი ტილო დავხატო. აბსტრაქცია და ქალები, ქალები ფერადები არიან ჩემს წარმოსახვაში ფერადები ვართ, ზოგჯერ შავ-თეთრებიც.
მეუღლე, ცნობილი პოეტი ელგუჯა მარღია როგორ შეხვდა თქვენს ახალ გატაცებას?
ის არის ჩემი პირველი გულშემატკივარი, ზოგჯერ კრიტიკულიც, გუაზე მკაცრიც. მე ვხატავ სამყაროს, ვაფერადებ მას და უდიდეს ბედნიერებას ვჩუქნი, საკუთარ თავს და ირგვლივ მყოფებსაც. ბევრი ნახატი გავაჩუქე, ეს ფაქტი მსიამოვნებს, ზოგიც გაიყიდა, სასწაული პროცესია.
და მაინც, რა იყო ამ ყველაფრის ინსპირატორი?
მე მგონი დიდხანს ვემზადებოდი შინაგანად ფერებით მეთქვა სათქმელი. უფრო კარგად ვიტყვი, ამის მჯერა. თუმცა მთავარი ინსპირატორი თოროა – ხელოვნების სახლი ტყეში“, – აღნიშნავს მანანა გეგიძე.
მანანა გეგიძისა და მისი გატაცების შესახებ საუბრობს მხატვარი დავით გუაც, რომლის მასტერკლასებსაც მანანა ხშირად ესწრებოდა. დავით გუა აღნიშნავს, რომ მანანა გეგიძეს ყოველთვის განსხვავებული ხედვა ჰქონდა:
როცა მითხრა, ხატვა დავიწყეო, არ გამკვირვებია, ხედვა ყოველთვის განსხვავებული ჰქონდა, წლებია ვმეგობრობთ, რამდენიმე თვის წინ სახელოსნოში მეწვია ელგუჯასთან ერთად, მაშინ მივხვდი, სერიოზულად ფიქრობდა ამ ამბის დაწყებას, მეც გავამხნევე და ვუთხარი, ეს არის ხანგრძლივი და რთული გზა, თუმცა არაერთხელ მომეწონა და შევუქე ნამუშევარი, მიხარია რომ ეზიარა ამ ჯადოსნურ სამყაროს. ოცნება აიხდინა, ხატავს, დანარჩენი თვითონ მოვა.
ბატონო დავით, რა შეგიძლიათ მანანას ახალ გატაცებაზე თქვათ?
პირველ რიგში, მასში დავინახე მონდომება და შრომის უნარი. ეს ყველაზე მთავარია იმ საქმეში, რისი ახდენაც გსურს. მეორე რიგში ითვალისწინებს რჩევებს – ეს უმთავრესია ამ საქმისთვის, სადაც გამარჯვება გსურს. და მესამე? მესამე ისაა, რომ მას სურს დახატოს! ასეთ შემთხვევაში ნამდვილად გამოგივა და გამოუვიდა კიდევაც.
და რა შემოგვთავაზა – შეგიძლიათ გვითხრათ?
თავისი ფერი, თავისი განცდა, თავისი ტექნიკა და ფორმები – ჯერჯერობით ეს საკმარისია. მომავალში მეტს დაგვანახებს – თან აუცილებლად!“ – აღნიშნავს დავით გუა.
