Menu
უსმინე პირდაპირ ეთერს
Menu
28 სექტემბერს რადიო ,,ფორტუნას” და თათა სადრაძის გადაცემას ,,არტ-FM” დიზაინერი ავთანდილ ცქვიტინიძე სტუმრობდა, რომელმაც შემოქმედებით სიახლეებსა და სამომავლო გეგმებზე ისაუბრა.
– ავთანდილ, რამდენად შეძელი ბავშვობის ოცნების ასრულება?
– ხატვა ადრეულ ასაკში დავიწყე და მთელი, კედლები, მერხები, მაგიდები მოვხატე. მშობლებს კვირაში ერთხელ უწევდათ სკოლაში მოსვლა და ჩემი მოხატული მაგიდების გადაღება. მართალია, ფერმწერად შევდექი, მაგრამ მივხვდი, რომ სამოსის შექმნა, ფერების შეხამება და ახალი სტილის შემუშავება უფრო მხიბლავდა. 1990-იანებში, როცა არც სინათლე გვქონდა და პრაქტიკულად ვშიმშილობდით, პირველი მაღაზია გავხსენი აღმაშენებლის გამზირზე. პრობლემების მიუხედავად, მაინც უამრავი ხალხი მოაწყდა ჩვენს მაღაზიას, უზარმაზარი რიგები დადგა, რადგან პატარა სივრცეში ერთდროულად ხუთ ადამიანზე მეტს ვერ ვუშვებდით. უამრავი სირთულის დაძლევა მომიხდა, თუმცა მაინც ბედნიერი ვიყავი, რადგან სწორი ემოცია გავუგზავნე სამყაროს და ზუსტად იგივე დავიბრუნე. საერთოდ, ადამიანის ცხოვრებაც და კარიერაც – მისივე ფიქრებია, რადგან სწორედ ფიქრისას, ოცნებისას ვადგენთ გეგმებს გაუცნობიერებლად, განხორციელებული გეგმებით კი, პასუხს ვიღებთ გაგზავნილ ფიქრებზე. მართალია, ყოველთვის გვეჩქარება და ყველაფრის სწრაფად, ერთიანად მიღება გვინდა, მაგრამ ყველაფერს თავისი დრო აქვს და ზუსტად მაშინ ხდება, როცა საჭიროა, რადგან სამყარომ ზუსტად იცის, როდის უპასუხოს ჩვენს სიგნალებს.
– როცა ქალბატონებისთვის ქმნი სამოსს, ალბათ მათ ბუნებასაც კარგად იცნობ?
– 25 წელია ვმუშაობ და ისე კარგად გავიცანი ქალის ბუნება, რომ ნამდვილ ფსიქოლოგად ჩამოვყალიბდი. პრაქტიკულად მისალმებისთანავე ვხვდები ვისთან მაქვს საქმე. დიდ ყურადღებას ვაქცევ ე.წ. სხეულის ენასაც, რადგან ადამიანი ჟესტებით, მანერებით უფრო მეტს ამბობს საკუთარ თავზე, ვიდრე ვერბალურად.
– წარმატებული სტარტის შემდეგ, რამდენად რთული აღმოჩნდა განვითარება?
– ჩემი დებიუტი შოუბიზნესის და ტელევიზიის განვითარებას დაემთხვა. პრაქტიკულად ყველა შემსრულებლის, ტელეწამყვანის ჩაცმულობაზე მე ვზრუნავდი, ამიტომ აღიარებაც სწრაფად მოვიპოვე. თავიდან თითქოს ბურუსში ვიყავი, რადგან პოპულარობა სინამდვილეში მხოლოდ ილუზიაა, ამიტომ მაქსიმალურად ვცდილობდი არ დამეკარგა რეალობის შეგრძნება.
– წლების წინ მოდის კვირეულები ყოველთვის შენი გამოსვლით იწყებოდა ან სრულდებოდა. შენ გქონდა მსგავსი მოთხოვნა თუ ჩვენების ორგანიზატორებს თვითონ წყვეტდნენ?
– მაღალი რეიტინგი ყოველთვის საზოგადოების ინტერესს გულისხმობს, ამიტომ გასაკვირი არაა, რომ წამყვანი დიზაინერები ან ხსნიან შოუს, ან პირიქით ხურავენ.
– ცნობილი სახეებიდან, ვისთან გაგიჭირდა ყველაზე მეტად მუშაობა?
– თავიდან ყველასთან გამიჭირდა, რადგან გამოცდილება არ მქონდა და ყველაფერი ახალი იყო. თუმცა, სწრაფად მივხვდი, რომ ყველასთან ურთიერთობის ინდივიდუალური ფორმა უნდა მომეძებნა.
– რამდენად აუცილებელია მუშაობისთვის შესაბამისი განწყობა?
– როცა ცუდ ხასიათზე ვარ, საერთოდ არ ვიღებ შეკვეთას, რათა სხვას არ გადავდო ჩემი განწყობა. ძალიან არ მიყვარს საკუთარი ნეგატივით სხვისი დათრგუნვა. ყოველთვის შემიძლია საკუთარ თავს, ფიქრებს ჩაღრმავება, წარსულის გაანალიზება, პოზიტიურის შენარჩუნება, ნეგატივის განულება და ყველაფრის თავიდან დაწყება. ვფიქრობ, ცნობილი ადამიანისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია საკუთარი თავის მუდმივად ძიება და რეალობის შენარჩუნება, რადგან ძალიან ადვილია პოპულარობით თავბრუდახვეული აჰყვე ილუზიებს და დაკარგო რეალობის შეგრძნება.
– როგორც ვიცი, მალე მილანში გაიყიდება შენი ახალი კოლექცია,
– მილანში უკვე იყიდება მომავალი წლის გაზაფხული-ზაფხულის კოლექცია. ძალიან მიხარია, რომ ჩემი კოლექციები არა მხოლოდ ევროპაში, აზიის ქვეყნებში, კონკრეტულად კი, იაპონიაში სარგებლობს პოპულარობით.
– როდის იყავი ყველაზე ბედნიერი?
– როცა ანასტასია დაიბადა.
– როგორი მამა ხარ?
– პირველ რიგში, მეგობარი ვარ და მხოლოდ შემდეგ მშობელი. მიხარია, რომ ძალიან ბევრს და გულწრფელად ვსაუბრობთ, ყველა პრობლემას ერთად განვიხილავთ და გამოსავალსაც ერთად ვპოულობთ. არასდროს დამიძალებია, ისე ეცხოვრა, როგორც მე მინდოდა. მირჩევნია თავის ნებაზე იცხოვროს, დამოუკიდებლად გაიაროს მთელი თავგადასავალი, მე კი, ყოველთვის გვერდით ვიქნები, რათა წაქცევის შემთხვევაში ხელი შევაშველო და წამოვაყენო. სხვათა შორის, ძალიან მიყვარს ახალგაზრდებთან ურთიერთობა, უამრავ ახალს ვსწავლობ მათგან და მიხარია, რომ მათთვისაც საინტერესო ვარ. მუდმივი ძიება არა მხოლოდ საკუთარი თავის შენარჩუნებაში მეხმარება, არამედ ახალი კოლექციების შექმნაშიც, რადგან მხოლოდ ასე შეიძლება შეინარჩუნო აქტუალურობა და არ გახდე მოსაბეზრებელი.
– რამდენად კმაყოფილი ხარ საკუთარი თავით?
– ჩვეულებრივ, ყოველი წლის ბოლოს ვაფასებ საკუთარ თავს და ვაჯამებ უკვე გაკეთებულს. ვფიქრობ, ძალიან მნიშვნელოვანია საკუთარ თავთან ჰარმონიის პოვნა, დადებითი და უარყოფითი თვისებების აღიარება და ნეგატივის გამოსწორება, რადგან სწორედ საკუთარ თავზე მუშაობა ეხმარება ადამიანს გაზრდაში.
– როგორც ვიცი, პანდემიის დროს ფერწერამ უფრო გაგიტაცა, ვიდრე დიზაინმა,
– 25 წელია არაფერი დამიხატია. რა თქმა უნდა ესკიზებს ვაკეთებდი, მაგრამ სერიოზულად არ მიმუშავია. პანდემიის დროს კი, ძალიან მომინდა ხატვა, რადგან უამრავი ემოცია, პასუხგაუცემელი კითხვა დამიგროვდა, რომელთა გადმოცემა ფერით გადავწყვიტე და ერთგვარად ტვინიც “გავისუფთავე”.
– რა იყო პირველი ნამუშევარი?
– პირველი ხათუნას პორტრეტი დავხატე. ვფიქრობ, ძალიან ემოციური ნახატი გამოვიდა, მერე კი, საკუთარ ცხოვრებას გადავხედე და გარკვეული ეტაპები გადავიტანე ტილოზე. მართალია, გამოფენის მოწყობა შემომთავაზეს, მაგრამ უარი ვთქვი, რადგან ძალიან პირადი, გულწრფელი ნამუშევრები გამოვიდა და ნამდვილად არ მინდოდა მათი სხვასთან გაზიარება.
– რამდენად მოეწონა მეუღლეს საკუთარი პორტრეტი?
– აღფრთოვანებული იყო. სხვათა შორის, არასდროს ვაკეთებ ჩანახატს და არასდროს ვიცი, რა გამოვა საბოლოოდ, რადგან სხვადასხვა ფერში გემრიელად ხატვა მიყვარს, როცა ერთი შეხედვით შეუხამებელი ფერებიც იდეალურად ერგება ერთმანეთს. ასე დამემართა ამ შემთხვევაშიც, წარმოდგენა არ მქონდა რას ვხატავდი და მხოლოდ მუშაობის პროცესში მივხვდი, რომ ხათუნას პორტრეტს ვაკეთებდი.
– საერთაშორისო ვიზიტების და საჯარო გამოსვლების დროს, პუბლიკა ყოველთვის ამახვილებს ყურადღებას ხათუნას სტილსა და ჩაცმულობაზე. თავად ირჩევს სამოსს თუ შენ ეხმარები?
– რა თქმა უნდა, მეტწილად მე ვზრუნავ მის გარდერობზე. სხვათა შორის, ძალიან რთულია საქმიანი სტილის შექმნა, რადგან ყოველთვის ბალანსის დაცვაა საჭირო სიმკაცრესა და ქალურობას შორის. მართალია, ქალებმა აღარაფერი დატოვეს მამაკაცის გარდერობში და პრაქტიკულად ყველაფერი მოირგეს, მაგრამ მე მაინც ელეგანტურობის და ქალურობის შენარჩუნების მომხრე ვარ.
– შენი აზრით, რა ფერისაა სიყვარული?
– ჩემი აზრით, სიყვარულს უსასრულობის, ანუ თეთრი ფერი აქვს.
– როგორც ვიცი, ცოტა ხნის წინ ინტერიერის დიზაინმა გაგიტაცა და მალე პირველი კოლექციის წარდგენასაც გეგმავ,
– ყოველთვის სიამოვნებით ვეხმარებოდი მეგობრებს ინტერიერის მოწყობაში, ძალიან ბევრი ახალი აღმოვაჩინე და სერიოზულად დავინტერესდი. სპეციალური კურსიც კი გავიარე, მერე კი, პრაქტიკულ მუშაობაზე გადავედი, სხვადასხვა ფაქტურასთან, მასალასთან, ქსოვილთან მომიწია შეხება და აბსოლუტურად განსხვავებული ემოციებით შევივსე. სამწუხაროდ, დღეს ძალიან გვაკლია ინდივიდუალურობა. ხშირად მიწევს მეგობრებთან, ნაცნობებთან სტუმრობა და ყველგან ერთსა და იმავეს ვხედავ. ჩემი აზრით, მთავარი ინტერიერის საკუთარ ხასიათს მორგებაა, რათა ადამიანი არა დაიკარგოს მის ფონზე, არამედ დაისვენოს და იგრძნოს თავი ბედნიერად.
