გიორგი ნაზღაიძე ჟურნალ „თბილისელებთან“ (3 ნოემბრის ნომერი) იხსენებს, რა ანაზღაურება ჰქონდა პირველ სამსახურში და როგორ ეხმარებოდა ოჯახს:
„ჩემი პირველი სამსახური იყო სიგარეტის გაყიდვა და დღიურად 5 ლარი მქონდა. მაშინ 17 წლის ვიყავი, ოჯახთან ერთად ვცხოვრობდი და ძალიან სჭირდებოდათ ჩემი თანადგომა. ამ ფულით მე ოჯახის კისერზე არ ვიყავი, თავად უზრუნველვყოფდი სწავლის თანხის მოგროვებას, ჩაცმას, ტრანსპორტის ფულს და დამატებით, სახლისთვისაც ვყიდულობდი რაღაცებს. მაშინ 5 ლარი ფული იყო. ამას წინათ ვფიქრობდი, იმდენი სამსახური გამოვიცვალე, რომ სათვალავი ამერია (იცინის)“.
