ჰონგ კონგში AFP-ის მთავარმა ფოტოგრაფმა, ენტონი უოლესმა, ახლახან “ჰონგ კონგი, პოპულარული აჯანყება” ბაიეკ სერიისთვის – კალვადოსის ნორმანდიის პრემიის 27-ე გამოცემაზე ომის კორესპონდენტობისთვის აუდიტორიის პრემია მიიღო.
ის ასევე, Photo კატეგორიაში, საერთაშორისო კატეგორიის ჟიურის მეორე ადგილის მფლობელია. წელს, ქალაქში დემონსტრაციებზე მუშაობისთვის, ქალაქ პერპინიანის რემი ოჩლიკის პრიზით დააჯილდოვეს, რომელიც Visa-ს საერთაშორისო ფოტოჟურნალისტიკის ფესტივალის ფარგლებში გამოფენას დაუთმობს.
მან ჩანახატი, ჰონგ კონგის შესახებ ივლისში დაწერა, რომელიც მიზნად ისახავდა დივერსიის, სეცესიის, ტერორიზმის აღკვეთას და უცხოურ ძალებთან შელაპარაკებას, საპროტესტო მოძრაობის საპასუხოდ.
“როდესაც ჰონგ კონგის ქუჩებში, მთავრობის საწინააღმდეგოდ ასობით ათასი ადამიანი გამოვიდა, ყველანი გაოცებულები ვიყავით. ეს იყო დაახლოებით ერთი წლის წინ, კვირას, 2019 წლის 9 ივნისს. ჰონგ კონგს აქვს პროტესტის ხანგრძლივი ტრადიცია, მაგრამ ეს განსხვავებული იყო. 2019 წლის 12 ივნისს უფლებადამცველებმა პროტესტის ახალი მოწოდება დაიწყეს. ახლაც მახსოვს ქუჩაში შეჭრილ უზარმაზარ ხალხს, რომლებიც მეტროს ადმირალის სადგურიდან, ადგილობრივი ხელისუფლების ადგილთან ახლოს გამოდიოდნენ. ვერ დავიჯერე. რამდენიმე წუთით, უბრალოდ ვუყურებდი სცენას. ვფიქრობდი, როგორ ვაპირებდი ამ ამბების გაშუქებას, რომელიც გლობალური გახდებოდა.
ვიღაც დამეხმარა, სადაც პირველი ფოტოს გადაღება შევძელი. ჰონგ კონგი, მსოფლიო პრესის სათაურებში იყო და მე უნდა მესწავლა ფოტოგრაფების გუნდის კოორდინაცია, რომლებიც საზღვარგარეთიდან ჩამოვიდნენ, საპროტესტო აქციების გასაშუქებლად.
იმ დღეს პირველად ცრემლსადენი გაზის ხანძარი საკუთარ თავზე განვიცადე. ჭურვების ხმამ შემაშინა. მე ნამდვილად არ ვიცოდი სად წავსულიყავი, მიუხედავად იმისა, რომ ამგვარი სიტუაციისთვის მომზადებული ვიყავი. გაზის ნიღაბი მოვირგე. ქაოტური მდგომარეობა იყო, რასაც გადაღებასაც ვცდილობდი.
შემდეგ კვირებსა და თვეებში ეს სცენები თითქმის ”ჩვეულებრივი” გახდა და ძალადობა გაიზარდა. უკვე გააზრებული მქონდა, რომ აღარ უნდა მძინებოდა. 24 საათი გადაღებაზე ვიყავი. თუმცა, შინ დაბრუნებისას ვცდილობდი ვყოფილიყავი კარგი მამა და მეოღლე. ფაქტობრივად, ორი ცხოვრება მქონდა.
ამ ჯილდოს ჰონგ კონგის ოფისის კოლეგებს ვუძღვნი და ყველა იმ ადამიანს, ვინც დამეხმარა. მეგობრები, კოლეგები, თანამშრომლები’‘ – აღნიშნა უოლესმა.
41 წლის ენტონი უოლესი, ჰონგ კონგში დაიბადა. შვიდი წლის განმავლობაში იქ მუშაობდა. სამწლინახევრის განმავლობაში ოფისის ფოტო მენეჯერი იყო. 2014 წელს, მან ქოლგის მოძრაობა გააშუქა. ასევე, კრისტჩერჩის სროლები ახალ ზელანდიაში და მიწისძვრები ტაივანში. მისივე აღიარებით, 2019 წლის დემონსტრაციების სერია მისი უდიდესი პროფესიონალური “გამოწვევაა”.
