6 ოქტომბერს რადიო „ფორტუნას“ და თიკო დაბრუნდაშვილის გადაცემას „პულსი“ სოფო ფირანიშვილი და ვიკა ღლონტი სტუმრობდნენ, რომლებმაც „ვარდისფერ ოქტომბერზე“, საკუთარ ონკოლოგიურ გამოცდილებაზე, ორგანიზაციაზე „ონკოლაინი“, მათ მიერ დაგეგმილ პროექტებზე, სამომავლო გეგმებზე და სხვა საინტერესო და საჭირო თემებზე ისაუბრეს.
სოფო, თქვენი ორგანიზაცია, „ონკოლაინი“ უკვე მესამე წელია აღნიშნავს „ვარდისფერ ოქტომბერს“, როგორ ხვდებით ამ დღეს?
სოფო: ძალიან ემოციური და სენსიტიური დღეებია, განსაკუთრებით, მაშინ, როცა ყოფილი კიბოს დიაგნოზის მქონე პაციენტი ხარ. ჩვენი ორგანიზაცია კიბოს დიაგნოზის მქონე პაციენტების გაერთიანებაა და ყოველ წელს განსაკუთრებულად ვემზადებით „ვარდისფერი ოქტომბრისთვის“. თითოეულ წელს, თითოეული პროექტის შექმნისას, ვცდილობთ, რომ განსაკუთრებული და პაციენტების საჭიროებებზე მორგებული პროგრამები შევქმნათ. წელს, გადავწყვიტეთ, რომ მართლაც გრანდიოზულად შევხვდეთ ამ თვეს, რადგან მთელი ოქტომბრის განმავლობაში გვექნება სხვადასხვა აქტივობები. ვფიქრობ, რომ ბევრი ადამიანი აგვყვება და გაერთიანდება.
ნოემბერ-დეკემბრის განმავლობაში სოფლებში, კარდაკარ სიარულს და მოსახლეობის გამოკვლევას ვაპირებთ.
ახსენეთ სხვადასხვა პროგრამები, რაიონებში ჩასვლა, სკრინინგის ჩატარება… როგორ ახერხებთ ამ ყველაფრის ორგანიზებას?
სოფო: ახალი პროექტის შექმნისას, პირველ რიგში, აქცენტს ყოველთვის იმაზე ვაკეთებთ, თუ რა სარგებელს მოიტანს ეს პროექტი. ჩვენ განსაკუთრებულ აქცენტს ვაკეთებთ სკრინინგზე, რადგან მართლაც, სხვა რა უნდა გააკეთონ ადამიანებმა, რომლებმაც ამდენი ქიმიოთერაპია ჩაიტარეს, თუ არა ის, რომ სხვა ადამიანები ამ ყველაფრისგან დაიცვან. ჩვენ ვამაყობთ, რომ ვართ პაციენტთა ორგანიზაცია, რომელიც სერვისის პირდაპირი მიმწოდებელია, ვგულისხმობ იმას, რომ ჩვენ მხოლოდ ღონისძიებას არ ვჯერდებით, მართალია, ფერადი გარემო, ვარდისფერი ბურთები ყველასთვის თვალშისაცემია, მაგრამ ჩვენ ამით არ შემოვიფარგლებით, ვირჩევთ რეგიონებს, სოფლებს და კარდაკარ შემოვლის პრინციპით ვაკეთებთ იმას, რაც მართლა მნიშვნელოვანია.
მინდა, დიდი მადლობა გადავუხადო „ავერსის“ კლინიკას ყველაფრისთვის, რომ მოგვცა შესაძლებლობა, მთელი ეს აქტივობები ისე დაგვეგეგმა, როგორც ყოფილი პაციენტების გადმოსახედიდან ვთვლიდით სწორად. მოგეხსენებათ, ჩვენ უბრალოდ პაციენტების გაერთიანება ვართ და არანაირი პიარის ან სხვადასხვა ორგანიზების კუთხით გამოცდილება არ გაგვაჩნია, მაგრამ ყველაფერს გულწრფელად, მთელი გულით ვუდგებით.
ვიკა: დარწმუნებულები ვართ, რომ კარგ საქმეს ვაკეთებთ, რადგან როგორც სოფომ თქვა, ჩვენ ჩვენს თავზე გამოვიარეთ და გამოვცადეთ ეს ყველაფერი. შესაბამისად, ვიცით, ამ დროს როგორი მნიშვნელოვანია დროული სკრინინგი. ყოველი დღე მნიშვნელოვანია, რადგან ყველა ადრე აღმოჩენილი პრობლემა დაძლევადია, ამიტომ ყველას ყოველთვის დროული სკრინინგისკენ მოვუწოდებთ.
ვიკა, როგორია თავად თქვენი ისტორია?
ვიკა: მე ჩემი დიაგნოზი რომ აღმოვაჩინე, გავჩუმდი… თვეების განმავლობაში ვიყავი ჩუმად. მქონდა მკერდის სიმსივნე, მეორე სტადია. როცა ექიმს მივმართე, ასე მითხრეს, ცოტა ადრე რომ მოსულიყავი, შესაძლოა, ქიმიოთერაპია არც დაგჭირვებოდა და მხოლოდ ოპერაციით და სხივებით დაგვეძლია ეს დაავადებაო და სწორედ ამიტომ ვფიქრობ, რომ დროული სკრინინგი ყველაზე მნიშვნელოვანია.
ვიკა, როგორ დამეგობრდით თქვენ და „ონკოლაინი“?
ვიკა: ძალიან ბევრს ვეძებდი ონკოლოგიაზე ინტერნეტში, ვეძებდი ადამიანებს, გაერთიანებებს, ვისაც შეეძლოთ, რომ რჩევა მოეცათ და ასე მივაგენი სოფოს, რომლისგანაც ყველაზე პირველი, დროული და კორექტული პასუხი მივიღე. დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში, „ონკოლაინმა“ ცხოვრება ძალიან გამიადვილა, რადგან მესმოდა ძალიან ბევრი რჩევა, გავიცანი ბევრი ადამიანი… ძალიან დიდი მხარდაჭერა იყო. ახლა უკვე, ვცდილობ, მე დავეხმარო ადამიანებს ჩემი გამოცდილებით.
სოფო, ოსტეოსარკომა საკმაოდ მძიმე დიაგნოზია და ძალიან მძიმე მკურნალობის კურსს გადიოდით, რამდენად გაძლიერებდათ, რამდენად დიდ სტიმულს გაძლევდათ და გაძლევთ ვიკას მსგავსი, ათასობით „ონკოლაინის“ მადლიერი ადამიანი?
სოფო: 40 ქიმია გადავისხი… ამ ყველაფერს დამატებული შეზღუდული შესაძლებლობები, რომელიც, ფაქტობრივად, სარკომასთან ერთად მიჯაჭვულად მაგრძნობინებდა და დღესაც მაგრძნობინებს თავს. სიმართლე გითხრათ, როცა ძალიან ვიღლები და ვითიშები ტკივილებით, მხოლოდ ვიკა და ჩვენს გარშემო გაერთიანებული სითბო და გამოხმაურება მაიძულებს, რომ შემდგომი ნაბიჯები გადავდგა. სულ მეუბნებიან, რომ მათი ცხოვრების მოტივაცია ვარ და სინამდვილეში, თვითონ არიან ჩემი ცხოვრების მოტივაციები და ვერც კი ხვდებიან, რომ უბრალოდ, სიცოცხლეში მეხმარებიან.
ერთადერთი ეს მაიძულებს ისევ წინსვლას.
სოფო, როგორია ოქტომბრის განრიგი, როგორი გეგმა გაქვთ?
სოფო: წელს გადავწყვიტეთ, რომ ჩვენს კამპანიას „მოდი სკრინინგზე“ დავარქვათ და თითოეული აქტივობა, რომელიც 9 ოქტომბრიდან დაიწყება, ამ სიტყვებით დაიწყება და დამთავრდება.
„ავერსის“ კლინიკა ჩვენი გენერალური სპონსორი გახდა, ჩვენი ყველა საჭიროება მართლაც გულთან მიიტანა და ჩვენ ყველანაირი რესურსი გვაქვს, რომ 9 ოქტომბრიდან აქტივობები დავიწყოთ.
9 ოქტომბერს გვექნება პაციენტების ხელნაკეთი ნივთების გამოფენა-გაყიდვა, რომელსაც დილიდან უმასპინძლებს „შერატონ გრანდ მეტეხი პალასი“. ძალიან დიდი მადლობა მათ პარტნიორობისთვის და ამ შესაძლებლობისთვის. ამაზე, მართლა, ვერც ვიოცნებებდით, რადგან როდესაც ამ ყველაფრის ორგანიზებას ვიწყებდით, ერთადერთი, რაც გვქონდა, მონდომება და ენთუზიაზმი იყო.
16:30 უკვე ვუმასპინძლებთ სპეციალურად შექმნილ ერთ საათიან პროგრამას, სადაც მთელი ჩვენი ცხოვრება, ყოველდღიურობა, მთელი ჩვენი ონკო კლუბის ემოციებია აღწერილი.
წელს ჩვენი მთავარი აქცენტი სკრინინგის თემის მუნიციპალიტეტებში გააქტიურებაა. უფრო მეტად უნდა მივაქციოთ ყურადღება რეგიონულ სკრინინგს, რადგან სოფლები და რეგიონები ძალიან მოწყვეტილები არიან. ჩვენ ვაპირებთ, რომ მომდევნო თვეებში კახეთის ყველა მუნიციპალიტეტი ავითვისოთ, თუმცა, რა თქმა უნდა, ყველა მუნიციპალიტეტს უნდა ჰქონდეს ეს შესაძლებლობა და ძალიან ბევრმა ორგანიზაციამ უნდა იმუშაოს ამ საკითხზე, რადგან ჩვენ დაავადების ადრეულ აღმოჩენას უნდა შევუწყოთ ხელი, ეს ყველაზე უფრო მნიშვნელოვანია.
ჩვენ ასევე გვაქვს ძალიან დიდი სოციალური სივრცე და ძალიან ბევრი მიმართვა და მოწოდება გაჟღერდება ჩვენი სოციალური ქსელების მეშვეობით. მთელი ოქტომბრის განმავლობაში ვეცდებით, რომ ძალიან ბევრი და ძალიან გულწრფელად ვისაუბროთ ამ დაავადებაზე.
30 ოქტომბერს უკვე „ვარდისფერი ოქტომბრის“ შემაჯამებელ ღონისძიებას აღვნიშნავთ და ვფიქრობთ, რომ უკვე ნოემბერ-დეკემბრის პროგრამას დავაანონსებთ. დარწმუნებული ვარ, ბევრი კომპანია შემოგვიერთდება და რაც მთავარია, ბევრი გამოკვლეული და ბედნიერი ადამიანი გვეყოლება.
დეკემბერში ამ ყველაფრის გრანდიოზული ფინალი გვექნება, ჩვენი დიდი კამპანიის შედეგებს აღვნიშნავთ, წარმოვადგენთ ფოტო-ვიდეო მასალას, რომელიც ძალიან სენსიტიურია ხოლმე. დარწმუნებული ვარ, ეს ყველაფერი ძალიან დადებითად აისახება და ბევრი ადამიანი მოვა სკრინინგზე.
სოფო, მალე დაიწყება შენი საავტორო გადაცემა… მოგვიყევი გადაცემის ფორმატზე, რას შეეხება, რა ჩანაფიქრი გქონდა და ა.შ.
სოფო: როცა მკურნალობის პროცესს ვიწყებდი, სულ ვფიქრობდი, რა მაგარი იქნებოდა, მეყურებინა და მომესმინა ონკოპაციენტისთვის, რადგან როდესაც საკუთარ თავთან მარტო ვრჩებოდი, ძალიან მეშინოდა. ვერც ვიოცნებებდი, რომ გავიდოდა წლები, მე გამოვჯანმრთელდებოდი და თავად შევქმნიდი ასეთ პროექტს. გადაცემა პაციენტის ხედვაზე და გამოცდილებაზეა. მართლა ძალიან ემოციური, ძალიან გულწრფელი და ძალიან საჭირო პროექტია.
ვიკა, ვიცი, რომ შენც გადაცემის ერთ-ერთი სტუმარი იქნები. როგორი შეგრძნებაა, როცა შენს გამოცდილებაზე, შენს ტკივილზე ასე ხმამაღლა და გულწრფელად საუბრობ?
ვიკა: მე მახსოვს ჩემი მდგომარეობა, როცა ჩაწერიდან გამოვედი… ამ გადაცემის მერე, სრულიად დაცლილი ვიყავი. ისეთი სასიამოვნო შეგრძნება მქონდა… მთელი ამ ავადმყოფობის განმავლობაში, მინდოდა ამ ყველაფრის გაზიარება და სხვადასხვა ადამიანებამდე მიტანა, მაგრამ ამის საშუალება არ მქონდა, არ მისმენდნენ. აქ მომეცა საშუალება, მეთქვა ყველაფერი, რასაც ვგრძნობდი და ჩემი აზრით ის, რაზეც ვისაუბრე, ბევრ ონკოპაციენტს დაეხმარება, რადგან ეს არის პირადი გამოცდილება, ასახულია ამ ავადმყოფობის ყოველი ეტაპი, ყოველი ნაბიჯი.