ვაშლიჯვრის მეწყერმა ზოგადად ამ პრობლემის მიმართ საზოგადოების ყურადღება უფრო მეტად მიმართა. ჟურნალ „გზას“ დღევანდელ ნომერში ესაუბრა „მწვანეთა მოძრაობა – დედამიწის მეგობრების“ თანათავმჯდომარე, ნინო ჩხობაძე და აღნიშნა:
„მე ადრეც ბევრჯერ მითქვამს, რომ დედაქალაქში არის მეწყერსაშიში ზონები, არის მეწყერული კერები და მოძრავი მეწყერები.
ჩვენ მთა-გორიან ქვეყანაში ვცხოვრობთ, ამიტომ საქართველოში დაახლოებით სამი ათასამდე მეწყერია, აქედან რამდენიმე ასეული თბილისშია: ვიცით მუხათგვერდის მეწყერი, რომელიც მოძრავია, ვაკეში არის ორი მოძრავი მეწყერი, ასევე – გლდანსა და ვარკეთილში… ბევრი ადგილი გვაქვს, სადაც მეწყერდამცავი კედლებია აგებული, მთავარია, ეს კედლები არავინ მოარღვიოს… შეიძლება გაგიკვირდეთ, მაგრამ მსგავსი რამ 2003 წელს, ვერის მიმდებარე ტერიტორიაზე მოხდა: იქ ავტოგასამართ სადგურს აშენებდნენ და ტრაგედია დატრიალდა, მეწყერი ჩამოწვა და სამი ადამიანი ჩაიტანა, ამიტომაც ვამბობთ გარემოს დამცველები, – მეწყერსაშიშ ადგილებში მცირე მშენებლობაც კი დაუშვებელია, მაგრამ ამას ყველა არ ითვალისწინებს….“
