ვენიდან არც ისე შორს, სულ რაღაც თხუთმეტი კილომეტრის დაშორებით, ქვემო ავსტრიის ტერიტორიაზე მდებარეობს ლაქსენბურგის თვალწარმტაცი სასახლე-პარკის კომპლექსი (Schlosspark Laxenburg).
ლაქსენბურგი (Laxenburg) ავსტრიის სავაჭრო ქალაქია 3 ათასზე მეტი მოსახლით, ქვემო ავსტრიის მიოდლინგის რაიონში. ქალაქი ცნობილია ციხესიმაგრეებით, პარკითა და ფრანცენსბურგის სასახლით.
დღეს ლაქსენბურგის სასახლის პარკი დასვენების პოპულარული ადგილია. ზაფხულში გთავაზობთ ტურებსა და თეატრალურ წარმოდგენებს. ზაფხულში ასევე შესაძლებელია ნავებისა და კატამარანების დაქირავება სასახლის ტბის გარშემო სამოგზაუროდ. პარკის ტერიტორიაზე არის დიდი საბავშვო მოედანი.
ბოლო ათწლეულების განმავლობაში ლაქსენბურგი ქვემო ავსტრიის მოთხოვნად საცხოვრებელ ადგილად და ექსკურსიებისთვის განკუთვნილ ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ მიმართულებად ჩამოყალიბდა.
როგორ მივიდეთ ლაქსენბურგში
ყველაზე მარტივი და მოსახერხებელია ავტობუსი.
ვენის მთავარი სადგურიდან (Wien Hauptbahnhof) გადის ნომერი 200, N სადგომიდან (ავტობუსს ტაბლოზე პირდაპირ აწერია laxenburg). მთავარია ლაქსენბურგში ჩასვლისას გაჩერებას არ გაცდეთ, უნდა ჩამოხვიდეთ ფრანც-იოზეფს პლაცის გაჩერებაზე (Laxenburg Franz-Josephs Platz – პირველ ქვედა ფოტოზე სწორედ ავტობუსის გაჩერებაა), ჩვეულებრივი გაჩერებაა (და არა სადგურის მაგვარი) და ავტობუსიდან შეიძლება ვერც დაინახოთ გაჩერებაზე დაყენებული წარწერა. თავის დაზღვევის მიზნით ჯობს სხვა მგზავრებს ან თავად მძღოლს კითხოთ.
ავტობუსის გაჩერებიდან 2-3 წუთში უკვე ლაქსენბურგის პარკის მთავარ შესასვლელთან ხართ.
ბილეთს მძღოლთან იყიდოთ და ორივე გზა დაახლოებით 10 ევრო დაგიჯდებათ.
ლაქსენბურგის პარკი
პარკი, რომელიც ოდესღაც დიდი სანადირო ადგილის ფუნქციას ასრულებდა, მე-13 საუკუნეში დაარსდა და ლაქსენბურგის ლორდებს ეკუთვნოდათ. XIV საუკუნეში მათი სამფლობელოები ჰაბსბურგების ხელში გადავიდა.
ლაქსენბურგმა ისტორიული მნიშვნელობა პირველად მე-14 საუკუნეში ჰერცოგ ალბერტ III-ის მეფობის დროს შეიძინა და იმპერიული ოჯახის საყვარელ საზაფხულო თავშესაფრად იქცა. მოგვიანებით, იმპერატრიცა მარია ტერეზას მეფობის დროს, აქ იმართებოდა: ცხენებით ჯირითი, მეჯლისები, ბანკეტები, ზეიმები, მიღებები, ტურნირები და წარმოდგენები.
ლაქსენბურგში საზოგადოებრივი ცხოვრების აყვავების პერიოდი მე-18 საუკუნეში დადგა და 1780 წელს სასახლის კომპლექსი მთლიანად გარდაიქმნა. სწორედ ამ მშვიდ ადგილას გაატარა იმპერატრიცა სისიმ თაფლობის თვე იმპერატორ ფრანც იოსებთან ერთად და აქ გააჩინა პირველი შვილი, პრინცი რუდოლფი.
დღეისათვის ლაქსენბურგის პარკი იდეალურად მოვლილი ტერიტორიაა საუკუნოვანი ხეებით, ჩრდილიანი ხეივნებით, საფეხმავლო ბილიკებითა და ულამაზესი გაზონებით. აქ ბევრი მომხიბვლელი ადგილია, სადაც შეგიძლიათ დაისვენოთ და გაისეირნოთ ნავით.
პარკი 250 ჰექტარ ფართობს მოიცავს და წარმოუდგენელი რაოდენობით გამწვანება აქვს. პარკი იმდენად დიდებულია, რომ მასში არსებული ყველა შენობა მინიატურულად გამოიყურება, თუმცა სინამდვილეში ეს ასე არ არის.
პარკის კომპლექსის შესასვლელთან არის ნიშანი, რომელიც მიუთითებს ყველა მარშრუტსა და საჭირო ადგილს: ატრაქციონებს, კაფეებს, სათამაშო მოედნებს, ტუალეტებს და ა.შ. პარკი ძალიან კარგად არის მოვლილი: გზად ნახავთ იმპერატორის ქანდაკებას, რაინდების ბრინჯაოს ფიგურებს, უზარმაზარი ქვის ლომს და მრავალ სხვა საინტერესო ნაგებობებს.
ალტეს ციხესიმაგრე
ალტეს შლოსი სიტყვასიტყვით ითარგმნება, როგორც „ძველი ციხე“. XIV საუკუნიდან ეს მიწები ჰაბსბურგების მფლობელობაში იყო. სწორედ მაშინ აღმოაჩინა ჰაბსბურგის მეფე ალბრეხტ III-მ ვენის ტყეების უდაბნოში ძველი სანადირო სახლი.
ალბრეხტმა ის ციხესიმაგრედ გადააკეთა, სადაც სამეფო ოჯახს ნადირობის დროს გაჩერება შეეძლო. ადგილს ლაქსენბურგი ეწოდა ამ ადგილას მცხოვრები გადაშენებული დიდგვაროვანი ოჯახის ხსოვნის პატივსაცემად. ადგილობრივმა სოფელმაც მიიღო ეს სახელი, მნიშვნელოვან ბონუსთან ერთად – ვაჭრობისა და ბაზრობების ჩატარების ნებართვა. ეს იყო ბედისწერა, რომელმაც უკაცრიელი ადგილი მე-14 საუკუნის გრილ საგამოფენო ცენტრად აქცია.
რა თქმა უნდა, პატარა ძველმა ციხესიმაგრემ საბოლოოდ შეწყვიტა სამეფო შეკრებების მასპინძლობა. ახლოს აშენდა ახალი, მდიდრული ციხესიმაგრე, რომელიც მაშინვე მოდური გახდა.
მე-18 საუკუნის დასაწყისში დაიწყო ომი თურქეთთან. თურქული ჯარები ვენას მიუახლოვდნენ. მათ ლაქსენბურგი გაიარეს და შედეგად ახალი, დიდებული ციხესიმაგრე დაინგრა.
მაგრამ ალტეს შლოსი კვლავ დგას. ახლა იქ მინი-სასტუმროა.
ბლაუ ჰოფის ციხესიმაგრე
Blauer Hof ცისფერი ეზო ანუ ახალი სასახლე
მარია ტერეზამ წესრიგი დაამყარა არა მხოლოდ ლაქსენბურგში, არამედ მთელ სამეფოში. მის მეფობამდე ავსტრია საკმაოდ ჩამორჩენილი ქვეყანა იყო, რომელიც ომებითა და იეზუტების ორდენის გადაჭარბებული ძალაუფლებით იყო დაზარალებული. ინტელექტუალური მინისტრებით გარშემორტყმულმა დედოფალმა წესრიგი სახელმწიფოს დაუმორჩილა, სკოლები სახელმწიფო საკუთრებაში გახდა, შეზღუდა ადგილობრივი მთავრების ძალაუფლება, განავითარა სოფლის მეურნეობა და ვაჭრობა.
მარია ტერეზა დასასვენებლად ლაქსენბურგში ჩავიდა. მან ბრძანა ციხის, ეზოსა და პარკის გაფართოება. მან დაიქირავა ყველაზე მოდური არქიტექტორი, რომელმაც რადიკალურად შეცვალა შენობა და სამეფო სასახლედ აქცია. ბლაუე ჰოფი ჰაბსბურგების საზაფხულო რეზიდენცია გახდა. ეს იყო პოპულარული ადგილი გასართობი ღონისძიებებისა და დიდი სამეფო წვეულებებისთვის.
ყველაფერი მარია ტერეზას მეუღლის, ფრანც სტეფანის გარდაცვალებით დასრულდა. მათი ქორწინება ბედნიერი იყო, რაც სამეფო კავშირებისთვის იშვიათობაა. მარია ტერეზა დიდხანს გლოვობდა. შედეგად, ლაქსენბურგში წვეულებები შეწყდა. დედოფლის მიმდევრები უპირატესობას ვენაში მდებარე მდიდრულ შენბრუნის სასახლეს ანიჭებდნენ.
ლაქსენბურგი თანდათან დაცარიელდა და გამოუყენებელი დარჩა 1801 წლამდე, სანამ დიდი რომის იმპერიის უკანასკნელმა იმპერატორმა, ფრანც II-მ, პარკის რეორგანიზაცია არ გადაწყვიტა. სპეციალურად შექმნილ ხელოვნურ კუნძულზე დაიწყო „ჰაბსბურგების რომანტიკული ზღაპრის“, გოთური ციხესიმაგრის, ფრანცენსბურგის მშენებლობა.
ფრანცენსბურგის ციხესიმაგრე
ლაქსენბურგის ცენტრში, პატარა თვალწარმტაც კუნძულზე, მდებარეობს ჭეშმარიტად ზღაპრული ციხე ფრანცენსბურგი. ეს არის აბსოლუტურად საოცარი სილამაზის შენობა, რომელიც აშენდა მე-18-მე-19 საუკუნეების მიჯნაზე და საბოლოო სახე მიიღო 1835 წელს.
ციხესიმაგრე აიგო ევროპაში რაინდობის იდეებით პოპულარობის პიკზე, იმპერატორ ფრანც II-ის ბრძანებით, რომელსაც სურდა შუა საუკუნეების ციხესიმაგრის ასლის მიღება. სწორედ ამ მიზნით შეიქმნა ხელოვნური კუნძული სასახლის ტბის შუაგულში. თავდაპირველად, იმპერატორს ავსტრიაში რაინდული ორდენის მსგავსის შექმნაც სურდა არენაზე, რომლის ნახვაც დღესაც შესაძლებელია. ორდენის მთავარი შტაბ-ბინა ფრანცენსბურგის ციხესიმაგრე უნდა ყოფილიყო, მაგრამ მოგვიანებით იმპერატორმა ფრანც II-მ თავდაპირველი იდეა მიატოვა. ციხესიმაგრეს ის მუზეუმად იყენებდა. იმპერატორს უყვარდა სტუმრების აქ ჩამოყვანა და პირადად უტარებდა მათ ტურებს.
დღეს ფრანცენსბურგის ციხესიმაგრე ნამდვილი ისტორიული ძეგლია დახვეწილი და მდიდრული ინტერიერით, რომელიც რომანტიკული კლასიციზმის სულისკვეთებითაა შექმნილი. ამჟამად მას მუზეუმის სტატუსი აქვს და ზაფხულში ვიზიტორებისთვის ღიაა. სამწუხაროდ, მხოლოდ მარტის შუა რიცხვებიდან ოქტომბრის ბოლომდეა ღია, კომპლექსი ზამთარში დაკეტილია.
შორიდან ფრანცენსბურგი რაინდებზე მოთხრობილი საბავშვო ზღაპრის სათამაშოების კომპლექტს წააგავს. შიგნით, აღჭურვილია სამი მინი ეზოთი, მრგვალი კოშკით და ზაფხულის თეატრითაც კი. ვიზიტორებს შეუძლიათ სპირალური კიბით ავიდნენ სახურავზე, რათა არა მხოლოდ ვიწრო გასასვლელებში გაიარონ, არამედ დატკბნენ თვალწარმტაცი ხედებით. ციხის სიამაყედ მიიჩნევა კაშკაშა ფერის ვიტრაჟები და იშვიათი მარმარილოს ქანდაკებები.
ფრანცენსბურგში შეგიძლიათ მოხვდეთ ბორნით ან რომელიმე ხიდით, ხოლო ამ ხელოვნური კუნძულის გარშემო ნავით გასეირნება ძალიან სასიამოვნოა. ციხის ყველა პალატამ მე-19 საუკუნიდან შეინარჩუნა სამეფო სული. აქ ყველაფერი იმ ეპოქის ფუფუნებითა და დახვეწილობითაა გაჟღენთილი: იმპერატორების უზარმაზარი ნატურალური ზომის პორტრეტები, ტყავის და მოოქროვილი კედლის დეკორაციები, ხის ჭერი, ბროლის სანათები და ჭაღები, უნიკალური ფრესკები…
სხვა ღირსშესანიშნაობები
ციხესიმაგრეების გარდა, ლაქსენბურგის პარკში შემდეგი ღირსშესანიშნაობების ნახვაა შესაძლებელი:
მწვანე საზაფხულო სახლი (das Grüne Lusthaus).
კონკორდიის ტაძარი (der Concordiatempel).
რაინდული დუელების არენა (der Turnierplatz).
ფანტაზიის სახლი (das Haus der Laune). სამწუხაროდ, ის 1809 წელს ფრანგმა საოკუპაციო ძალებმა გაანადგურეს და დღეს ამ არაჩვეულებრივი შენობის მხოლოდ ნანგრევებია შემორჩენილი.
კლდის გროტო (die Felsengrotte), რომელზეც ჰაბსბურგების ციხის მაკეტის აშენება იგეგმებოდა, თუმცა ეს არასდროს განხორციელებულა.
რაინდთა საძვალე და რაინდთა სვეტი (die Rittergruft und die Rittersäule).
სასახლის ყინულის სარდაფები (die Hofeiskeller), რომლებიც, სავარაუდოდ, ტბორიდან ბუნებრივი ყინულის მოსაპოვებლად გამოიყენებოდა.
იმპერატორ ფრანც I-ის მონუმენტური მარმარილოს ბიუსტი.
ძველი მტრედების სახლი (der Taubenschlag), რომელიც დაახლოებით 200 წლის წინ აშენდა.
