ნანუკა გულუა კოტე მათითაშვილის „კოტკასტში“ საუბრობს იმ დიდი მოტივაციის შესახებ, რასაც
„ძალიან მიხარია, რომ 30+-ს გოგონების მოტივაცია ვარ. შეჭმული ჰყავს ყველას, ოჯახს, სამეზობლოს, სანათესავოს, რომ არაფერი იქნება წინ და დააგვიანდა დაოჯახება ან გამრავლება… სამივე შვილთან ერთად ფოტოს მაგზავნინებენ უცხო ადამიანები, რომ როცა რაღაცას ეტყვიან და დათრგუნული არიან ამ შეკითხვით, ეს ფოტო აჩვენონ. მე უკვე ისეთ ასაკში ვიყავი, ის ხრჩობა გავლილი მქონდა, რომ მეკითხებოდნენ, – როდის? როდის? მე უკვე ვიყავი იმ ეტაპზე, როცა მეუბნებოდნენ, რა კარგი გოგო ხარ და შეგეძლო დაოჯახება, რატომ დარჩიო. ეს უფრო დამთრგუნველია, თითქოს არაფერია წინ და ასე არ არის, გოგონებო…“
