„მე ვიმეორებდი, მე არ ვყოფილვარ-მეთქი, რა დროსაც „ხარებამაც“ უშვერი სიტყვებით შემამკო და წიხლიც მითავაზა, კაი გულიანი წიხლი. უკან ამომარტყა წიხლი“, - იხსენებს მამუკა დიასამიძე.
Menu
უსმინე პირდაპირ ეთერს
Menu
