„აქ გავატარე მთელი ბავშვობა, ყველაფერს პაპას და ბებოს სუნი ასდის, ეს არის ჩემი ადგილი“.
„2008 წლის ომი რომ დაიწყო, ბაღში ვიდექი და სახლს ვუყურებდი, ვცდილობდი დამემახსოვრებინა – სახლი, ხმა, ქარი, სუნი, მომავალში რომ არ დამვიწყებოდა“.
„ჩემი „ღუტუ“ რომ წავიდა, ძალიან განვიცადე, 15 წელი ვიცხოვრეთ ერთად, უცნაური ძაღლი იყო – ადამიანური“.
გიორგი სუხიტაშვილის „მარტო პაპა“, „სუხიტას ბაღი“, შემოქმედება და ბავშვობის მოგონებები ფორტუნასთორი-ში
