LIVE

უსმინე პირდაპირ ეთერს

მარიკა ბაკურაძე: „ინტერვიუს დროს გელა ჩარკვიანს ვუთხარი, თქვენ ხომ ირაკლი ჩარკვიანის დედა ხართ-მეთქი…“

ფორტუნა ავტორი
09.01.2023

285

მარიკა ბაკურაძე ჟურნალ „თბილისელებთან“ ერთ-ერთი ინტერვიუს დროს შექმნილ უხერხულ სიტუაციას იხსენებს:

„ინტერვიუს დროს გელა ჩარკვიანს ვუთხარი, თქვენ ხომ ირაკლი ჩარკვიანის დედა ხართ-მეთქი. თუ არ მოვკვდებოდი, არ მეგონა. მაშინ საკმაოდ პატარა ვიყავი. გელა ისეთი მაგარი ადამიანი იყო, უცებ გამოასწორა სიტუაცია – კი, დედა ვარ და მამაცო…“

მარიკა ბაკურაძე: „ჩემს შვილებს უკვირთ, რატომ გამოარჩევენ სკოლაში 30 ბავშიდან და რატომ ეუბნებიან, აი, თქვენ მარიკას და ვახოს შვილები ხართო…“

მარიკა ბაკურაძე: „ძალიან დიდი ენერგია უნდა ჩადო პარტნიორსა თუ მეგობარში, მაგრამ ისინი ბოლოს იმედს გიცრუებენ…“

ტეგები: მარიკა ბაკურაძე, ჟურნალი თბილისელები

კატეგორიები: ახალი ამბები, შოუბიზნესი

კომენტარები

ლოლა წერეთელი: „როცა ჩემი მდგომარეობა შეიცვალა და ცარიელი დავრჩი, აღმოვაჩინე, რომ გვერდით ძალიან ცოტა ერთგული ადამიანი დამრჩა…“

ნინო მუმლაძე: „იმ კლინიკაში რომ მივედი, სადაც უნდა ვიმშობიარო, გამიელვა, საიდან მეცნობა ეს გარემო-მეთქი. გამახსენდა: „ჩემი ცოლის დაქალებში“ ჩემი მშობიარობის სცენა სწორედ იქ იყო გადაღებული…“

ნანუკა გულუას მძიმე ავარიის წინ წინათგრძნობა ჰქონდა: „ახლა კი ვიცინი, მაგრამ სასწაულად გადავრჩი. სრულიად დაფშვნილი მანქანიდან უნაკაწროდ გადმოვედი, საღ-სალამათი, აბსოლუტურად არანაირი დაზიანება არ მქონდა…“

თაკო ჭანუყვაძე: „ჯინსი და მაისური წლის განმავლობაში ორჯერ მაცვია და ისიც მეგობრების ხათრით… სახლშიც ისეთი შრიალა და ფერადი უნდა ვიყო, როგორიც გარეთ…“

ინდირა ჯგერნაია: „ზოგჯერ ისეთ შიმშილს გამოვუცხადებ ხოლმე ჩემს თავს, შეიძლება, ორი დღე გავიდეს და საჭმელი არ ვჭამო, მხოლოდ ყავაზე ვიყო და მესამე დღეს შევჭამო ვაშლი…“

გოგა მესხი: „მოცეკვავე ნიკა ცისკარიძისგან მქონდა შემოთავაზება, რომ რუსეთში წავსულიყავი და იქ მემღერა… ალა პუგაჩოვა აკეთებს „ვარსკვლავების აკადემიას“, ჩამოდი და მოგხედავ, როგორც საჭიროაო…“

ნუკი კოშკელიშვილი: „წლების მატების კი არ მეშინია, პირიქით, მიხარია… ყველა ნაოჭი მიხარია. ადამიანს რომ გეძლევა საშუალება, დაბერდე, ნაოჭზე არ უნდა ილაპარაკო…“

ლოლა წერეთელი იხსენებს, როგორ დახვდნენ სახლში ნიღბიანი და შეიარაღებული მამაკაცები: „დღესაც კი, სახლში რომ ავდივარ, სულ მეშინია, ვიღაც არ დამხვდეს…“

ლოლა წერეთელი: „როცა ჩემი მდგომარეობა შეიცვალა და ცარიელი დავრჩი, აღმოვაჩინე, რომ გვერდით ძალიან ცოტა ერთგული ადამიანი დამრჩა…“

ნინო მუმლაძე: „იმ კლინიკაში რომ მივედი, სადაც უნდა ვიმშობიარო, გამიელვა, საიდან მეცნობა ეს გარემო-მეთქი. გამახსენდა: „ჩემი ცოლის დაქალებში“ ჩემი მშობიარობის სცენა სწორედ იქ იყო გადაღებული…“

ნანუკა გულუას მძიმე ავარიის წინ წინათგრძნობა ჰქონდა: „ახლა კი ვიცინი, მაგრამ სასწაულად გადავრჩი. სრულიად დაფშვნილი მანქანიდან უნაკაწროდ გადმოვედი, საღ-სალამათი, აბსოლუტურად არანაირი დაზიანება არ მქონდა…“

თაკო ჭანუყვაძე: „ჯინსი და მაისური წლის განმავლობაში ორჯერ მაცვია და ისიც მეგობრების ხათრით… სახლშიც ისეთი შრიალა და ფერადი უნდა ვიყო, როგორიც გარეთ…“

ინდირა ჯგერნაია: „ზოგჯერ ისეთ შიმშილს გამოვუცხადებ ხოლმე ჩემს თავს, შეიძლება, ორი დღე გავიდეს და საჭმელი არ ვჭამო, მხოლოდ ყავაზე ვიყო და მესამე დღეს შევჭამო ვაშლი…“

გოგა მესხი: „მოცეკვავე ნიკა ცისკარიძისგან მქონდა შემოთავაზება, რომ რუსეთში წავსულიყავი და იქ მემღერა… ალა პუგაჩოვა აკეთებს „ვარსკვლავების აკადემიას“, ჩამოდი და მოგხედავ, როგორც საჭიროაო…“

ნუკი კოშკელიშვილი: „წლების მატების კი არ მეშინია, პირიქით, მიხარია… ყველა ნაოჭი მიხარია. ადამიანს რომ გეძლევა საშუალება, დაბერდე, ნაოჭზე არ უნდა ილაპარაკო…“

ლოლა წერეთელი იხსენებს, როგორ დახვდნენ სახლში ნიღბიანი და შეიარაღებული მამაკაცები: „დღესაც კი, სახლში რომ ავდივარ, სულ მეშინია, ვიღაც არ დამხვდეს…“