ერთხელ „მეფე ლირში“ ვითამაშე. ვღელავდი, რამაზ ჩხიკვაძეს უნდა შევხვედროდი. სცენაზე რომ გამოვედი, ისე გადამისვა თავზე ხელი, ისე ჩამიკრა თვალი, აბსოლუტურად გამხსნა, აღარაფრის მეშინოდა...
ნამდვილი მეგობრობა თამაზასთან და კოსტასთან მაკავშირებს, სალომესთანაც კარგად ვარ. სხვათა შორის, მე და გურამასაც კარგი ურთიერთობა გვაქვს, ხალხს კი ეგონა, მტრობენო, რა მტრობა ხალხო, ეს ხომ თამაშია