„დილა მშვიდობისა საქართველოსთან“ ბლოგერი გურამ შეროზია თავისი ბავშვობისა და დედასთან ურთიერთობის შესახებ საუბრობს.
გურამი აღნიშნავს, რომ დედა ყოველთვის უმსუბუქებდა ყოფას და ახლაც ყოველთვის მისი იმედი აქვს.
„დედასთან თუ ვარ, ე.ი. არაფერი მომივა. როგორ ავადაც უნდა გავხდე, ვიცი, რომ თუ დედა ახლოსაა, არაფერი დამამარცხებს. ბავშვობაში ჩემი მაქსიმალური „ლაქშერი“ იყო ბათუმში, ნათესავთან ჩასვლა. მომჭირნე ბავშვობა მქონდა, არ გვქონდა ბევრი ფული, გარდერობს ვაახლებდით სექტემბერში, როცა სწავლა იწყებოდა, მაგრამ არასდროს მქონია იმის განცდა, რომ ღარიბი ვარ და ხელმოკლე. თითქოს არაფერი მაკლდა. ფსიქოლოგია და მიდგომა ძალიან მნიშვნელოვანია…“
