Menu
უსმინე პირდაპირ ეთერს
Menu
რადიო „ფორტუნა პლუსის“ გადაცემა „ვიზიტორის“ სტუმარია მომღერალი ანი კეკუა, რომელმაც არაერთ საინტერესო თემაზე ისაუბრა და წამყვანის, გიგა ბატკუაშვილის შეკითხვებს გულწრფელად უპასუხა.
დავიწყოთ ყველაფერი თავიდან, შენ ბავშვობიდან მღერი…
ძალიან ცოცხალი ბავშვი ვიყავი, სამი წლიდან სცენაზე ვიდექი. სერიოზულად ვეკიდებოდი ამ ყველაფერს, კაბებს მიკერავდნენ ხოლმე, ყველა გადაყოლილი იყო ჩემზე. სცენა, განათება მიყვარდა. ოჯახში ყველა მღერის, მამაჩემის გარდა, თუმცა ის კარგი მსმენელია. შემდეგ იყო „ნუცას სკოლა“ და გამარჯვება, 16 წლის ვიყავი. ეს იყო ჩემი პირველი სატელევიზიო პროექტი. საკმაოდ რთული იყო. ადრე ვდგებოდით ხოლმე, დილის 8 საათზე უნდა გვემღერა. „ჯეოსტარიც“ იყო ჩემს ცხოვრებაში და იქაც გავიმარჯვე. ზოგადად, უცნაურ მუსიკას ვუსმენდი, ყველაზე დასამახსოვრებელი ნომერი, ეს ბიორკის სიმღერა იყო, დღემდე მახსენებენ ხოლმე.
როგორც ვიცი, ექიმობა გინდოდა…
დიახ, დაკვირვებული ვარ და კარგი ექიმი ვიქნებოდი, ვფიქრობდი, რომ სამედიცინოზე ჩამებარებინა. დედაჩემის კუთხით მომიწია სამედიცინო სფეროში გარკვევა, ონკოლოგიის სფეროში. დედაჩემი სამი წელი ებრძოდა ამ დაავადებას, ის ახალგაზრდა გარდაიცვალა.
საზღვარგარეთ გქონდა სწავლის შემოთავაზება…
დიახ, აქ ჩავაბარე ეროვნული გამოცდები. შემდეგ აზერბაიჯანში გადავედი, გამოცდებით მოვხვდი სტამბოლშიც და ვენაშიც. სხვათა შორის, სტამბოლში არ მომინდა დარჩენა, შემდეგ იყო შვედეთი. ნიცაშიც გავიარე პროგრამა. ბაკალავრი „საერთაშორისო მენეჯმენტში“ შვედეთში ჩავაბარე. საბოლოოდ საქართველოში ჩამოვედი, ვმუშაობდი „ჯეოსელში“, „სილქნეთში,“ ახლა მარკეტინგულ კომპანიაში ვარ და ძალიან მომწონს, კრეატივთან მაქვს შეხება.
ანი და ოჯახი…
მე მყავს საოცარი შვილი, უნიჭიერესია ყველაფერში, ფეხბურთში საოცარი უნარები აღმოაჩნდა, ასევე რაგბიში და მათემატიკაში. ტექნიკური განხრით მივდივართ. გიჟი დედა ვარ, ადრე უფრო მეტად, ახლა მოვეშვი ცოტა. მამაც ძალიან ჭკვიანია, ჩემი აზრით, მამის მოხევური მხარეა მასში დიდი დოზით.
შენ და პროექტი, „ცეკვავენ ვარსკვლავები“…
სხვათა შორის, დედას უყვარდა ძალიან. აჭარულს ცეკვავდა ხოლმე ძალიან კარგად. მაქსიმალურად ვეცადე, რომ ამ პროექტში ბოლომდე გავსულიყავი. ეს მართლაც ის პროექტია, რომლისთვისაც თავი უნდა გადადო. მთელი დღის მანძილზე მოითხოვდა ჩართულობას. ეს ყველაფერი მე მივუძღვენი დედაჩემს, იმიტომ, რომ ვიცი, როგორ გაუხარდებოდა ჩემი ამ პროექტში დანახვა. პროექტში ყველა ცეკვა შევასრულე, გარდა ნელი ვალსისა. მეწყვილე მყავდა ფანტასტიკური, როგორც ადამიანი, როგორც პროფესიონალი. კონკურსებს მუდამ დიდი გამოწვევები ახლავს თან.
